بررسی رابطه بین سطح امید به زندگی و نشاط درونی خانواده ها باقرائت و انس با قرآن در خانواده متعالی

این پژوهش با رویکرد توصیفی، پیمایشی به بررسی رابطه بین سطح امید به زندگی و نشاط درونی با قرایت وانس با قرآن درخانواده متعالی پرداخته است.

شیوه نمونه گیری، خوشه ای چند مرحله ای بوده که 215 نفر از خانواده های دانش آموزان متوسطه شهر اصفهان بطور تصادفی برای تحقیق انتخاب و برای جمع آوری اطلاعات از دو روش کتابخانه ای و میدانی استفاده شده است. ابزار تحقیق شامل یک پرسشنامه استاندارد و دو پرسشنامه محقق ساخته بوده و برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از همبستگی پیرسون و رگرسیون  چندگانه ی گام به گام استفاده شده است.

نتایج این پژوهش نشان می دهد که، بین سطح امید به زندگی مبتنی بر ابعاد چهارگانه (انس باقرآن، تفکرمعطوف به زمان، تفکرمثبت و نشاط درونی) و قرایت قرآن کریم  و بهبود خانواده ها به سمت خانواده متعالی ادراک شده، رابطه معناداری وجود دارد.

همچنین قرایت قرآن کریم، رابطه بین ابعاد چهارگانه سطح امید به زندگی را با بهبود خانواده متعالی ادراک شده، میانجی گری می کند