روش شناسی استفاده از تاریخ شفاهی در مستند سازمانی تاریخ و حافظه سازمانی

تاریخ شفاهی یکی از ابزارهای جمع‌آوری، سازماندهی و اطلاع‌رسانی دانش و مستندسازی تاریخ سازمانی در دنیا است و بسیاری از سازمان‌ها و موسسات اقدام به انجام پروژه‌های تاریخ شفاهی می‌کنند. در این مقاله، ضمن پرداختن به تاریخ شفاهی و کارکردهای آن، حافظه و تاریخ سازمانی و مولفه‌های آن نیز تعریف می‌شود. مهم‌ترین سوالات پژوهش عبارت است از: حافظه سازمانی و تاریخ سازمانی چیست؟ کارکردهای تاریخ شفاهی در مستندسازی تاریخ و حافظه سازمانی چه است؟ و چه آسیب‌هایی در پژوهش‌های انجام‌شده در ایران در زمینه حافظه و تاریخ سازمانی وجود دارد؟ روش پژوهش، کتابخانه‌ای است و تلاش شد از تحقیقات خارجی و داخلی در نگارش مقاله استفاده شود. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهند استفاده از تاریخ شفاهی در سال‌های اخیر به‌طور جدی در زمینه مستندسازی تاریخ سازمانی استفاده شده است؛ اما در روش‌شناسی، استفاده از تاریخ شفاهی در پروژه‌های مرتبط با تاریخ و حافظه سازمانی استانداردهای مشخصی رعایت نشده و در عین حال، از ریزمولفه‌های مرتبط با این دو مانند دانش سازمانی و فرهنگ سازمانی نیز تعریف درستی انجام نشده است و ضرورت دارد ضمن رعایت استانداردهای کلی تاریخ شفاهی به‌طور خاص در این زمینه‌ها به‌صورت روشمند اقدام شود.