همبستگی عملکرد و صفات کیفی ارقام چغندرقند با شاخص های بیماری ریزومانیا در شرایط آلودگی مزرعه

بیماری ویروسی ریزومانیا از عوامل محدود کننده زراعت چغندرقند بوده و عملکرد آن را به شدت کاهش می دهد. مهمترین راهکار مقابله با این بیماری استفاده از ارقام مقاوم می باشد. به منظور بررسی همبستگی عملکرد و صفات کیفی ارقام چغندرقند با شاخص های بیماری ریزومانیا، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با استفاده از 12 رقم مختلف چغندرقند در چهار تکرار در مزرعه با آلودگی طبیعی به بیماری ریزومانیا در سال 1396 انجام شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که بین ژنوتیپ های مختلف چغندرقند از نظر کلیه صفات مورد مطالعه به استثنای میزان سدیم و پتاسیم تفاوت معنی داری در سطح یک درصد وجود داشت. تجزیه خوشه-ای عملکرد، کیفیت محصول و همچنین شاخص آلودگی به بیماری ریزومانیا، ارقام مختلف چغندرقند را به سه گروه دسته بندی نمودند. همبستگی بین صفات در شرایط آلودگی طبیعی مزرعه و استفاده از ارقام با مقاومت متفاوت به بیماری ریزومانیا، روند متفاوتی داشت. در ارزیابی کلیه ارقام با سطوح مختلف مقاومت، همبستگی معنی داری بین عملکرد قند خالص با صفات نمره رشد برگ (**95/0=r)، نمره رشد ریشه (**94/0=r)، شدت وقوع بیماری (**92/0-=r) و شاخص آزمون الایزا (**68/0-=r) مشاهده شد. لذا صفات مزبور شاخص های مناسبی برای ارزیابی مقاومت ارقام نسبت به بیماری ریزومانیا می باشند. علاوه بر این همبستگی بین شاخص نمره رشد برگ با شاخص های آزمون الایزا (**87/0=r)، نمره رشد ریشه (**85/0-=r) و شدت وقوع بیماری (*60/0-=r) معنی دار بود