بررسی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران بر اساس رویکرد واقع گرایی آرمان گرایانه روح الله رمضانی (1392-1396)

این مقاله با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی، به این پرسش پاسخ می دهد که بر اساس نظریه واقع گرایی آرمان گرایانه روح الله رمضانی، چگونه می توان الگوی حاکم بر سیاست خارجی ایران در سال های 1392 تا 1396 را تحلیل کرد. درواقع، نویسندگان مقاله تلاش می کنند با استفاده از رویکرد واقع گرایی آرمان گرایانه روح الله رمضانی، سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در یکی از مهم ترین ادوار تاریخ چند دهه اخیر یعنی سال هایی که به توافق برجام منجر شد (1392-1396) را مورد بررسی قرار دهند. رفتار سیاست خارجی جمهوری اسلامی در این دوره، نمونه ای از آن الگویی است که رمضانی آن را واقع گرایی آرمان گرا می نامد. فهم این الگو کمک می کند تا بتوان با حدی از ضریب خطا، پیش بینی از رفتارهای آینده کارگزاران سیاست خارجی جمهوری اسلامی در حوزه های مختلف ارایه کرد. در ادامه با این مفروض که نهادهای گوناگونی در سیاست خارجی ایران دخیل هستند، به تحقیق پرداخته ایم. شیوه جمع آوری داده ها کتابخانه ای و جستجو در مقالات و سایت های معتبر است.