مطالعه تطبیقی «گفتگو با متن» در روش تفسیری شهید صدر و رویکرد هرمنوتیکی گادامر

«گفتگو با متن» الگوی مشترکی است که هم شهید صدر در تفسیر موضوعی و هم گادامر در هرمنوتیک فلسفی به عنوان عامل تحقق فهم، بر آن تاکید کرده اند. از آنجا که رویکرد شهید صدر به «فهم متن قرآن» توصیه ای و رویکرد گادامر به «فهم متن» توصیفی است، پژوهش حاضر از رهگذر مطالعه تطبیقی این دو رویکرد، میزان روایی دیدگاه روش شناختی شهید صدر را مبتنی بر دیدگاه پدیدارشناختی گادامر مورد بررسی قرار داده و به پی جویی این پرسش پرداخته است که بایدها و نبایدها در روش تفسیری شهید صدر تا چه اندازه منطبق بر هست ها و نیست ها در هرمنوتیک گادامر است؟ به جهت آن که الگوی مذکور در اندیشه این دو متفکر خاستگاه یکسانی ندارد و تشابه دو نظریه ساختاری است، پژوهش حاضر از نوع «مطالعات تطبیقی کلان مبتنی بر همسانی ساختاری» به شمار می آید. بررسی عناصر گفتگو در هر دو نظریه مشروعیت هستی شناختی الگوی «گفتگو با متن» در تفسیر موضوعی را به اثبات رسانده و نشان می دهد که تفاوت های دو نظریه ریشه در اموری خارج از ماهیت و فرآیند فهم دارند و از این رو به اعتبار هستی شناختی روش تفسیر موضوعی خللی وارد نمی کنند.