رابطه سرمایه اجتماعی و فرهنگی والدین با مهارت های اجتماعی فرزندان: نقش واسطه ای سبک های والدین در برخورد با هیجانات منفی کودکان

والدین در شکل گیری مهارت اجتماعی فرزندان نقش بسیار مهمی دارند، از این رو هدف پژوهش حاضر، تبیین مهارت های اجتماعی فرزندان بر اساس سرمایه اجتماعی و فرهنگی ‏والدین با توجه به نقش واسطه ای سبک های والدین در برخورد با هیجانات منفی فرزندان بود.

روش پژوهش از نوع توصیفی -همبستگی و جامعه آماری والدین دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر یزد در سال تحصیلی 1399-1400 بود. ‏حجم نمونه 500 نفر و با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند که ‏در‎ ‎نهایت 419 نفر پرسشنامه ها را تکمیل کردند.‏‎ ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های مهارت های اجتماعی، سبک های برخورد والدین با هیجانات منفی فرزندان‏، سرمایه اجتماعی خانواده و سرمایه فرهنگی بود. از نرم افزار SmartPls3 نیز جهت تجزیه وتحلیل مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شد.

یافته ها نشان داد که سرمایه اجتماعی هم به طور مستقیم (001/0> ‏p‏، 26/0=‏‎β‏‎‏) و هم به واسطه سبک های حمایتی (009/0> ‏p‏، 044/0=‏‎β‏‎‏) و غیر حمایتی (013/0> ‏p‏، 033/0=‏‎β‏‎‏) ‏برخورد با هیجانات فرزندان، منجر پیش بینی مهارت های اجتماعی فرزندان می گردد. سرمایه فرهنگی به طور مستقیم با سبک های حمایتی (043/0> ‏p‏، 11/0=‏‎β‏‎‏) برخورد با هیجانات فرزندان ارتباط دارد و همچنین سرمایه ‏اجتماعی (001/0> ‏p‏، 22/0=‏‎β‏‎‏) نیز نقش قابل توجهی در تبیین نحوه برخورد والدین با هیجانات فرزندان داشت. شاخص های برازش مدل بعد از اصلاح ‏(089/0=‏SRMR و 61/0=‏NFI‏‏‏)‏ نیز نشان داد که مدل مذکور برازش مناسبی دارد.

 به طورکلی برخورداری از سرمایه های اجتماعی ‏و فرهنگی موجب تغییرات ذهنی و رفتاری کنشگران اجتماعی (والدین و فرزندان) می شود و این تغییرات خود را در سبک های والدین در ‏برخورد با هیجانات و همچنین مهارت اجتماعی فرزندان نشان می دهد.‏