تولید اجتماعی ایمان در تحلیل روایی آموزه فطرت

توجه به چگونگی «پیدایش» و «شکوفایی» بنیان های همگانی و جهان شمول فطری که در شکل گیری ایمان در انسان ها سهم مهمی دارند، و تبیین نقش موقعیت های اجتماعی در آن ها مساله ای است که به تحقق نگاهی تازه به مساله ایمان منجر گردیده است. از این منظر «ایمان» به دلیل برخورداری از شاخصه «تولید اجتماعی» (به معنای شکل گیری، استمرار، تقویت، تضعیف یا زوال یک پدیده در یا تحت تاثیر موقعیت های اجتماعی) حتی در نگرش جامعه شناختی نیز می تواند امری اجتماعی محسوب شود. بر همین اساس، نوشتار پیش رو که با بهره گیری از منابع کتابخانه ای و به روش تحلیل مضمون انجام شد، بیانگر این بود که در عوالم پیشین، معارف فطری در موقعیت های اجتماعی ویژه ای برخاسته از «بعثت انبیا» و «عرضه» وجودهای انسانی بر پیامبر اکرم شکل گرفته اند، و سپس در عالم دنیا در موقعیت هایی اجتماعی همچون مواجهه با استذکار رسولان و برقراری ارتباطات اخلاقی و پسندیده اجتماعی (در جهت توجه و همراهی با گزاره های بنیان های اخلاقی) شکوفا می شوند. از این رو ایمان از شاخصه «تولید اجتماعی» برخوردار است و درنهایت می توان آن را امری اجتماعی دانست.