تحلیل حرکت و لوازم حرکت بر اساس مبانی حکمت متعالیه

حرکت در حکمت متعالیه به معنای تحقق وجود سیلانی و تجددی شیء می باشد. وجودی که کاملا منطبق بر زمان بوده و در هر آن مفروض مقطعی مفروض از آن محقق می شود و در کل زمان تمام آن وجود پدیدار می گردد. لذا حرکت نحوه ی وجود شیء قلمداد می شود و از زمره ی ماهیات خارج است و حرکت جوهری به معنای تحقق وجود سیال از مقوله جوهر خواهد بود. بر اساس نگرش حکمت متعالیه نسبت به چیستی حرکت و با پذیرش حرکت جوهری لوازم حرکت توصیفی بدیع پیدا می کنند. در این مقاله قصد داریم با روش تحلیلی توصیفی به تبیین لوازم حرکت در بستر حرکت جوهری و با توجه به نحوه وجود بودن حرکت بپردازیم.