بررسی اثر محافظتی آستاگزانتین بر اثرات منفی لیپو پلی ساکاریدهای (LPS) باکتریایی اعمال شده در دوران پیش از تولد بر رفتارهای مادرانه و تغییرات نورونی در زاده های نر بالغ موش های نژاد NMRI

مواجهه با لیپوپلی ساکاریدهای  باکتریایی در دوران جنینی، منجر به آسیب مغزی و گنادی می شود. هدف این مطالعه، بررسی اثر محافظتی آستاگزانتین بر اثرات نامطلوب لیپوپلی ساکاریدهای باکتریایی اعمال شده در دوران جنینی بر روی رفتارهای مادرانه، وزن، قد و تغییرات نورونی هیپوتالاموس در زاده های نر بالغ موش های نژاد NMRI می باشد.

 موش های ماده باردار به 4 گروه تقسیم شدند. 1) مادران کنترل: فقط آب مقطر را در روز 11 بارداری به صورت گاواژ دریافت کردند. 2) مادران حامله دریافت کننده LPS: در روز 11 بارداری LPS با دوز g/kgµ 20 به صورت زیر جلدی دریافت کردند. 3) مادران حامله دریافت کننده AST: در روزهای 11، 12، 13 بارداری آستاگزانتین را با دوز mg/kg 5 به صورت گاواژ  دریافت کردند. 4) مادران حامله دریافت کننده LPS +AST: در روزهای 11، 12، 13 بارداری آستاگزانتین را با دوز mg/kg 5 به صورت گاواژ دریافت کردند. همچنین در روز 11 حاملگی، LPS را با دوز فوق، 1 ساعت و نیم بعد از گاواژ آستاگزانتین دریافت کردند. سپس بعد از به دنیا آمدن فرزندان، رفتار مادرانه برای 3 روز و قد، وزن اندازه گیری شد. علاوه بر این، پس از روز 60، هیپوتالاموس فرزندان جهت مطالعه تغییرات نورونی بررسی شد.

آستاگزانتین موجب بهبود معنی دار رفتارهای مادرانه نشد و بر قد و وزن فرزندان نیز اثری نداشت در صورتی که موجب افزایش تعداد نورون های هیپوتالاموس در فرزندان گردید.

آستاگزانتین دارای اثرات محافظت عصبی می باشد که احتمالا از طریق خاصیت آنتی اکسیدانی عمل می نماید.