عوارض کووید-19 بر دستگاه عصبی مرکزی

همه گیری در ووهان چین در سال 2019، در مدت کوتاهی به یک معضل جهانی تبدیل شد و با نام «سندرم کووید-19» نامگذاری و در سرتاسر جهان شناخته شد. درگیری مولتی سیستم و التهابات به جا مانده توسط ویروسی با بیش از 3853 ژنوم، روز به روز بر وخامت اوضاع می افزود و افکار را به سمت بررسی تاثیرات التهابی آن بر روی ارگان های مختلف بدن سوق داد. در این مقاله، اثرات بیماری کووید-19بر دستگاه عصبی مرکزی مورد بررسی قرار می گیرد.

این مطالعه با مرور منابع و مستندات و گزارش های مرتبط با عوارض این بیماری بر روی دستگاه عصبی مرکزی صورت گرفت.

تعمق بر روی عوارض بالقوه این ویروس بر مغز و به طورکلی سیستم عصبی مرکزی، طیف وسیعی از آسیب های مغزی و یا در ارتباط با آن از جمله آسیب های هموراژیک، ترومبوزهای عروقی، آسیب های التهابی بافت گلیال نسج مغز، سندرم های مغزی و انواع تظاهرات نورولوژیک را به ذهن متبادر می کرد که در این میان تالاموس و ساقه مغز، مناطق حساس مورد هجوم مستقیم ویروس قلمداد شده و یافته های تصویربرداری نیز این حملات را روشن ساخت. طوفان سایتوکینی و تخریب شدید سلولی ناشی از آن و نقش گیرنده آنزیم آنژیوتانسین (ACE2) به عنوان شناخته ترین گیرنده در اتصال سلولی را که تخریب ویروسی به واسطه آن انجام می شود می توان زمینه ساز تهاجم سیستمی ویروس کرونا بر شمرد. اگرچه عمده مخاطرات ایجاد شده برای سیستم عصبی مرکزی، در همه گیری کووید-19را سکته های مغزی هموراژیک و یا خونریزی دهنده و خونریزی های داخل پارانشیم مغز تشکیل می دهند، ولی باید در نظر داشت که اینها پدیده ای نادری هستند و کمتر از یک درصد مطالعات که بیشتر گزارش های موردی بوده را تشکیل می دهد و نمی تواند نقش کووید-19 را در ایجاد خونریزی مغزی اثبات کند.

مواجهه با معضل کووید-19 برای تیم جراحی همچون دیگر کارکنان عرصه سلامت بسیار مخاطره آمیز بوده و در این میان انتخاب دستورالعمل جراحی مناسب و رعایت نکات ایمنی بسیار حایز اهمیت است و تصمیم گیری درباره انجام این اعمال جراحی بایستی با اشراف کامل به این مخاطرات و رعایت تمامی دستورالعمل های طراحی شده صورت گیرد.