مکان یابی پهنه های مستعد توسعه اکوتوریسم در نواحی روستایی با رویکرد EIA مطالعه موردی: بخش مرکزی تالش

پژوهش حاضر با هدف شناسایی و مکان‌یابی پهنه های مناسب توسعه اکوتوریسم در نواحی روستایی بخش مرکزی شهرستان تالش انجام گردیده است. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی- تحلیلی، همراه با مطالعات کتابخانه ای و میدانی و استفاده از GISبوده است. به همین منظور هر یک از پارامترهای ارایه شده در مدل از قبیل شکل زمین، خاک شناسی و... به طور جدا مورد بررسی قرار گرفت و لایه های آنها بر اساس داده های پیشنهادی مدل اکوتوریسم کلاسه بندی گردید و در نهایت نقشه پهنه بندی نواحی مستعد توسعه اکوتوریسم تهیه گردید و هر یک از دهستان ها به لحاظ میزان برخورداری از شاخص های اجتماعی- اقتصادی توسعه مورد بررسی قرار گرفت. نتایح حاصل شده بیانگر این است که دهستان کوهستانی تالش از نظر زیست محیطی از پتانسیل بالایی برای اکوتوریسم گسترده طبقه یک و دو برخورداراست. از لحاظ زیرساخت های اقتصادی – اجتماعی دهستان های ساحلی جوکندان و طولارود برای ارایه خدمات و پشتیبانی گردشگری توانمندی بیشتری دارند.