تدوین الگوی روابط بین ابعاد اکوسیستم نوآوری در صنایع کوچک و متوسط استان آذربایجان شرقی

هدف این پژوهش تدوین الگوی روابط بین ابعاد اکوسیستم نوآوری در صنایع کوچک و متوسط استان آذربایجان شرقی بوده است.

روش تحقیق آمیخته اکتشافی بوده است. در بخش کیفی بر اساس تحلیل تم ، ابعاد اکوسیستم نوآوری مشخص شده است. ابزار گردآوری داده ها در این بخش مصاحبه بوده است. نمونه گیری به صورت اشباع نظری انجام گرفته است. در بخش کمی نیز الگوی روابط بین ابعاد اکوسیستم نوآوری در صنایع کوچک و متوسط تدوین شده است. تحلیل داده ها در بخش کمی بر اساس تحلیل عاملی تاییدی و مدلسازی ساختاری تفسیری انجام گرفته است. گردآوردی داده ها در بخش کمی بر اساس دو پرسشنامه انجام شده است. جامعه آماری در بخش تحلیل عاملی، کلیه مدیران صنایع کوچک و متوسط با نمونه 335 نفری و در بخش مدلسازی ساختاری تفسیری 11 نفر از خبرگان بخش کیفی بوده است.

یافته های پژوهش در بخش کیفی نشان دهنده هفت تم اصلی و سی و سه تم فرعی بوده است. در بخش کمی، نتایج تحلیل عاملی تاییدی نشان دهنده مناسب بودن هر یک از الگوهای تاییدی بوده است. همچنین نتایج مدلسازی ساختاری تفسیری نشان می دهد که ابعاد اکوسیستم نوآوری در صنایع کوچک و متوسط استان آذربایجان شرقی در پنج سطح قرار می گیرد که هر سطح دارای روابط مستقیم و غیر مستقیم با سطوح دیگر می باشد.

برای افزایش نوآوری در صنایع کوچک و متوسط، مدیران این صنایع بایستی ابتدا بر مصنوعات و ابزارهای نوآوری به عنوان ابعاد اصلی اکوسیستم نوآوری صنایع کوچک و متوسط تمرکز نمایند.