اثر سطوح خشکی بر برخی شاخص های فتوسنتزی و صفات وابسته به آن ها در برخی ارقام تجاری زیتون (.Olea europaea L)

تنش خشکی از عوامل موثر در کاهش عملکرد زیتون در شرایط گرمسیری و نیمه گرمسیری می باشد. به منظور بررسی اثر سطوح مختلف تنش خشکی بر برخی از خصوصیات فتوسنتزی و صفات وابسته به آن ها، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با شش تکرار در گلخانه ایستگاه تحقیقات زیتون طارم انجام شد. چهار سطح تیمار رطوبتی 25، 50، 75 و 100 (شاهد) درصد ظرفیت زراعی بر روی نهال های یک ساله شش رقم تجاری زیتون آربکین، آمیگدالولیا، ابوسطل، زرد، کنسروالیا و مانزانیلا به مدت 60 روز اعمال گردید. نتایج نشان داد، بین سطوح مختلف تنش خشکی از نظر صفات محتوای کاروتنویید، هدایت روزنه ای، میزان تعرق و شدت فتوسنتز (در سطح احتمال 1/0 درصد)، میزان کلروفیل a و بیوماس خشک (در سطح احتمال 1 درصد) و کارآیی مصرف آب لحظه ای (در سطح احتمال 5 درصد) و همچنین بین ارقام از نظر میزان کلروفیل a، محتوای کاروتنویید، هدایت روزنه ای، میزان تعرق و بیوماس خشک (در سطح احتمال 1/0 درصد)، کارآیی مصرف آب ذاتی (در سطح احتمال 1 درصد) و کارآیی مصرف آب لحظه ای (در سطح احتمال 5 درصد) اختلاف معنی دار وجود داشت. بر اساس مقایسه میانگین ها، تنش خشکی منجر به کاهش کلیه پارامترها شد، ولی در دو سطح تنش 25 و 50 درصد، کارآیی مصرف آب افزایش یافت. همچنین در ارقام مختلف، میزان هدایت روزنه ای، میزان تعرق و کارآیی مصرف آب به یکدیگر وابسته بودند. ارقام ابوسطل و آربکین نسبت به سایر ارقام تحمل بیشتری به تنش خشکی داشتند. بنابراین به عنوان ارقام متحمل، به منظور استفاده در برنامه های اصلاحی و کشت در مناطق مستعد خشکی توصیه می شوند.