اثربخشی روان درمانی مثبت بر ویژگی های روان شناختی سالمندان
با توجه به روند افزایش جمعیت سالمندان و وجود مسایلی همچون احساس ناامیدی و افسردگی در دوران سالمندی، ضرورت دارد که توجه ویژه ای به توانمندی ها و احساسات مثبت در سالمندان شود و شاخص های بهداشت روان در این دوره افزایش یابند. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی روان درمانی مثبت بر افسردگی، تمایزیافتگی، خودشناسی انسجامی و ویژگی های روان شناختی مثبت سالمندان شهر اصفهان انجام شد.
این مطالعه تجربی در سال 1398 در شهر اصفهان انجام شد. جامعه پژوهش شامل کلیه سالمندان بالای 60 سال شهر اصفهان بود که از میان آن ها 40 نفر از سالمندان که ملاک های ورود به پژوهش را داشتند به صورت هدفمند انتخاب و به نسبت مساوی در دو گروه آزمایش و گواه به شیوه تصادفی جایگزین شدند. ابزار پژوهش شامل مقیاس های افسردگی سالمندان، تمایزیافتگی، خودشناسی انسجامی و ویژگی های روان شناختی مثبت بود. قبل از مداخله پرسشنامه ها تکمیل شد و سپس برای گروه آزمایش روان درمانی مثبت طی6 هفته و به صورت دو روز در هفته با فاصله دو روز مابین جلسات در قالب 11جلسه 90 دقیقه ای اجرا شد. مجددا بلافاصله پس از اتمام جلسات پرسشنامه ها تکمیل گردید. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 23 تجزیه و تحلیل شد.
یافته های حاصل از پژوهش نشان داد که روان درمانی مثبت نقش موثری در کاهش میزان افسردگی و نیز بهبود تمایزیافتگی، خودشناسی انسجامی و ویژگی های روان شناختی مثبت سالمندان دارد (05/0>p).
بر اساس نتایج پژوهش، روان درمانی مثبت می تواند به عنوان یک روش موثر جهت کاهش میزان افسردگی و نیز بهبود تمایزیافتگی، خودشناسی انسجامی و ویژگی های روان شناختی مثبت سالمندان در مراکز مشاوره و روان درمانی مورد استفاده قرار گیرد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.