پیش بینی فرسودگی تحصیلی دانش آموزان بر اساس بافت اجتماعی کلاس با میانجی گری مشارکت رفتاری و عاطفی

هدف پژوهش حاضر، پیش بینی فرسودگی تحصیلی دانش آموزان بر اساس بافت اجتماعی کلاس با میانجی گری مشارکت رفتاری و عاطفی دانش آموزان متوسطه دوره اول شهرستان میامی در سال تحصیلی 98- 1397 بود. پژوهش حاضر با توجه به هدف، کاربردی و با توجه به نحوه گردآوری داده ها از نوع پژوهش های توصیفی-همبستگی محسوب می شود. دانش آموزان متوسطه دوره اول شهرستان میامی (641 نفر) در سال تحصیلی 98- 1397 جامعه آماری پژوهش بودند. شرکت کنندگان 240 نفر از دانش آموزان (130 نفر دانش آموز دختر، 110 نفر دانش آموز پسر) بودند که با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی انتخاب شدند. همه آن ها پرسشنامه های مشارکت عاطفی و رفتاری تحصیلی، حمایت معلم و همکلاسی و فرسودگی تحصیلی را تکمیل کردند. داده ها با روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و مدل تحلیل مسیر تحلیل شدند. یافته ها نشان داد حمایت همکلاسی، حمایت معلم، مشارکت رفتاری و عاطفی اثر مستقیم، منفی و معناداری بر فرسودگی تحصیلی دارند. حمایت معلم با میانجی گری مشارکت رفتاری و عاطفی اثر غیر مستقیم، منفی و معناداری بر فرسودگی تحصیلی دانش آموزان دارد. همچنین، حمایت هم کلاسی با میانجی گری مشارکت رفتاری و عاطفی اثر غیر مستقیم، منفی و معناداری بر فرسودگی تحصیلی دانش آموزان دارد. هرچند فشارهای موجود در مدرسه و محیط زندگی باعث ایجاد فرسودگی تحصیلی در دانش آموزان می شود، ولی عواملی مانند حمایت معلم و هم کلاسی ها و همچنین، مشارکت رفتاری و عاطفی تا حد زیادی می توانند فرسودگی تحصیلی را تحت تاثیر قرار دهند.