بررسی اثر ضد میکروبی بره موم منطقه طالقان بر برخی از باکتری های بیماری زای غذازاد

بره موم (پروپولیس) یکی از فرآورده های موثر در مقابل باکتری های غذازاد (food-borne bacteria) است که ترکیبات شیمیایی آن با توجه به موقعیت جغرافیایی و پوشش گیاهی منطقه متغیر می باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر ضدباکتریایی عصاره الکلی بره موم منطقه طالقان بر چهار باکتری بیماری زای غذازاد انجام گردید.

پس از تهیه بره موم، عصاره اتانولی آن گرفته شد. برای آنالیز و تعیین مواد و ترکیبات موجود در عصاره ها از روش HPLC (کروماتوگرافی با بازده بالا) استفاده گردید. سپس آزمون های میکروبی به روش انتشار در آگار و روش چاهک به منظور تعیین میزان تاثیر غلظت های مختلف عصاره بره موم بر میکروب های مورد مطالعه انجام شد. داده ها با کمک آزمون های آماری تست دو جانبه فیشر (Fisher) و آزمون آنالیز واریانس (ANOVA) مورد سنجش قرار گرفت.

بیشترین ممانعت از رشد (قطر هاله) باکتری های سالمونلا و استافیلوکوکوس آریوس مربوط به غلظت mg/ml 100 و کمترین آنها مربوط به غلظت mg/ml 75 عصاره بود و برای باکتری های اشریشیاکلی و کمپیلوباکترژوژنی بیشترین قطر هاله، مربوط به غلظت mg/ml 100 و کمترین آنها مربوط به غلظت mg/ml 50 عصاره بره موم بود. برای هر یک از باکتری ها در بازه مشخصی از غلظت های عصاره مورد مطالعه، خاصیت مهارکنندگی وجود داشت اما برای باکتری استافیلوکوکوس اوریوس عصاره مورد نظر در غلظت های 100 تا 25/6 (میلی گرم بر میلی لیتر) خاصیت مهارکنندگی از خود نشان داد، با این تفاوت که در غلظت 5/12 (میلی گرم بر میلی لیتر) نتیجه MBC خلاف جهت نتیجه MIC را نشان داد. افزایش قطر هاله در غلظت بالاتر در همه گروه ها از نظر آماری معنی دار بود (05/0<p).

تاثیر ضد میکروبی عصاره بره موم بر باکتری های بیماری زای مورد بررسی، به شکل چشمگیری مشاهده شد.