واکاوی ارتباط هراسی در کارکنان با استفاده از پدیدارشناسی تجربی

پدیده ارتباط هراسی یک الگوی رفتاری است که موجب گرایش افراد به برقراری ارتباط توام با اضطراب می شود و یک احساس مداوم ترس و تنش در مورد یک عمل یا ادراک از یک رویداد اجتماعی را به همراه دارد که منجر به نتایج شغلی و سازمانی مخربی می شود. هدف این مطالعه شناسایی پیشایندها و نتایج وقوع پدیده ارتباط هراسی است. راهبرد پژوهش، پدیدارشناسی تجربی و مشارکت کنندگان آن، کارکنان کمیته امداد امام خمینی «ره» استان فارس هستند که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. داده های کیفی به شیوه مصاحبه نیمه ساختار یافته با سوالات باز از 21 تن تا مرحله اشباع نظری گردآوری شد و با رویکرد دیکلمن و همکاران (1989)، و نرم افزار NVIVO 12 تحلیل گردید. نتایج بیانگر وجود شش عامل (ویژگی های فردی، ویژگی های مدیران، عوامل شغلی، عوامل محیطی، عوامل ،سازمانی و خانوادگی) به عنوان پیشایند های وقوع ارتباط هراسی است که مخرب های رفتاری فردی و سازمانی را به همراه دارد.