الگوی ساختاری همبستگی بین انطباق و انسجام خانواده با نگرانی تصویر بدن با نقش میانجیگر کمال گرایی و شفقت خود در ساکنان شهر تهران

زمانی که اعضای خانواده نسبت به خود و دیگران شفقت نشان می دهند، نسبت به ظاهر جسمانی خود تصویر بدن مثبت و عاری از سرزنش و انتقاد شکل می دهند. هدف پژوهش حاضر تعیین الگوی ساختاری همبستگی بین انطباق و انسجام خانواده با نگرانی تصویر بدن با نقش میانجیگر کمال گرایی و شفقت خود در ساکنان شهر تهران بود.

روش پژوهش توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمام ساکنان شهر تهران در سال 1399 بود که از میان آن ها 654 تن ساکن شهر تهران به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه جمعیت شناختی، "مقیاس ارزشیابی انطباق و انسجام خانواده" (Family Adaptability and Cohesion Evaluation Scale)، "سیاهه نگرانی تصویر بدن" (Body Image Concern Inventory)، "مقیاس کمال گرایی چندبعدی" (Multidimensional Perfectionism Scale)، "مقیاس شفقت خود" (Self-Compassion Scale) و  استفاده شد. روایی ابزارها با استفاده از روایی محتوا به روش کیفی و پایایی به روش همسانی درونی با محاسبه ضریب آلفاکرونباخ اندازه گیری شد. برای تحلیل داده ها از الگوی معادلات ساختاری و نرم افزارهای اس پی اس اس 24 و آموس نسخه 24 استفاده شد. 

ضریب مسیر بین انطباق و انسجام خانواده و نگرانی تصویر بدن به واسطه کمال گرایی (01/0>p، 209/0-=β) و به واسطه شفقت خود (01/0>p، 158/0-=β) منفی و در سطح 01/0 معنادار بود. 

کمال گرایی و شفقت خود همبستگی بین انطباق و انسجام خانواده با نگرانی تصویر بدن را به صورت منفی و معنادار میانجیگری می کنند. لذا پیشنهاد می شود کارگاه های آموزشی جهت آموزش کمال گرایی مثبت و سازگارانه و همین طور شفقت خود برای ساکنان شهر تهران برگزار شود.