چگونگی ارتباط نفس با عقل فعال ازمنظر حکمت صدرایی

چگونگی ارتباط نفس با مبادی عالیه هستی به ویژه عقل فعال، از مسایل مهم فلسفه صدرایی است. ازنظر ملاصدرا نفس انسان ازطریق حرکت جوهری از عالم طبیعت به عوالم بالاتر سلوک یافته و با عقل فعال اتحاد برقرار می کند و به ادراک معقولات نایل می گردد. در این دستگاه معرفتی ادراک معقولات، به مشاهده نفس حقایق حاصل می شود؛ بدین صورت که صور خیالی و عقلانی، هریک در مقام خود، دارای ثبات و تجرد ذاتی اند و نفس با حرکت جوهری به مرحله ادراک عقلی راه می یابد. پژوهش حاضر با روش توصیفی تحلیلی می کوشد تبیینی روشن از چگونگی این نحوه ادراک و به طور خاص، نحوه اتحاد آن با عقل فعال ازمنظر ملاصدرا ارایه نماید. برای رسیدن به این مقصود، نخست باید ماهیت نفس، عقل، ادراک و نحوه اتحاد نفس با عقل فعال و دیگر مبادی عقلی و کیفیت ارتباط صورت معقوله با ادراک شهودی از حقایق عقلی موجودات، ازمنظر فیلسوفان پیش از ملاصدرا بررسی گردد تا راه حل مسیله پژوهش حاضر را فراهم ‎نماید.