تاثیر سازه های تئوری رفتار برنامه ریزی شده بر نشاط اجتماعی شرکت کنندگان در فعالیت های ورزشی

 شادی و نشاط از جمله نیازهای ضروری روحی و روانی انسان محسوب می شود. هدف اصلی پژوهش حاضر ارایه مدل مشارکت در فعالیت های ورزشی با سطح نشاط اجتماعی و نقش تعدیل گر آگاهی بر اساس نظریه رفتار برنامه ریزی شده بود.

 روش این تحقیق توصیفی از نوع همبستگی و از نظر شیوه جمع آوری اطلاعات پیمایشی بود. جامعه پژوهش حاضر 120000 نفر از شرکت کنندگان زن و مرد در فعالیت های ورزشی گروهی و انفرادی عمومی ارایه شده توسط شهرداری اصفهان بود که از بین آن ها تعداد 384 نفر نمونه به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. از پرسشنامه های شادی و نشاط آکسفورد آرگیل OHI (2001) و رفتار برنامه ریزی شده کریمی و همکاران استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزارهای SPSS و Amos نسخه 22 استفاده شد.

 نتایج پژوهش نشان داد بین تمایل به انجام کار و رفتار برنامه ریزی شده مشارکت در فعالیت های ورزشی (87/0r = و 001/0= p) و رفتار برنامه ریزی شده مشارکت در فعالیت های ورزشی و نشاط اجتماعی (r=0/45 و 0/001= p) رابطه مثبت معنی دار وجود دارد.

 با آگاهی بخشی به مردم در خصوص اثرات مفید ورزش، می توان به منظور تثبیت رفتار مشارکتی مردم در فعالیت های ورزشی در جهت ارتقا و حفظ شادی و نشاط اجتماعی مردم برنامه ریزی نمود.