رابطه میان حمایت سازمانی ادراک شده و بازآفرینی شغل در پرستاران بیمارستان: نقش تعدیل گر درهم تنیدگی شغلی
هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه بین حمایت سازمانی ادراک شده و بازآفرینی شغل با در نظر گرفتن نقش تعدیل گر درهم تنیدگی شغلی پرستاران بود. سه بعد اصلی در نظر گرفته شده برای مفهوم بازآفرینی شغل عبارت بودند از: بازآفرینی وظیفه ای، بازآفرینی رابطه ای و بازآفرینی شناختی.
این پژوهش از نظر هدف، کاربردی، از لحاظ روش تحقیق توصیفی-تحلیلی و از لحاظ شیوه گردآوری داده ها پیمایشی بود که بین پرستاران شاغل در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی قم انجام گرفت. نمونه مطالعه شامل 269 نفر از پرستاران بود که با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه های استاندارد اسلمپ و ولابرودیک (2013)، ایزنبرگر و همکاران (1986) و فلپس و همکاران (2009) استفاده شد. تحلیل داده با روش مدل سازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار Smart PLS3.2.6 انجام شد.
یافته های پژوهش نشان داد که حمایت سازمانی ادراک شده بر ابعاد رابطه ای (ضریب مسیر 651/0) و شناختی (ضریب مسیر 681/0) بازآفرینی شغل پرستاران تاثیر مثبت و معناداری دارد. در حالی که این رابطه در مورد بازآفرینی وظیفه ای معنادار نبود (آماره تی 836/0). علاوه بر این، درهم تنیدگی شغلی در رابطه بین حمایت سازمانی ادراک شده و همه ابعاد بازآفرینی شغل پرستاران نقش تعدیل کنندگی معناداری داشت (ضرایب مسیر 461/0، 472/0و 642/0).
با توجه به اینکه یافته های این مطالعه نشان داد که حمایت سازمانی ادراک شده بر بازآفرینی شغل پرستاران در ابعاد رابطه ای و شناختی اثرگذار است، به مدیران و مسیولان دانشگاه علوم پزشکی قم پیشنهاد می شود در شرایط پیچیدگی مشاغل امروزی و لزوم در نظر گرفتن نقش پرستاران در طراحی مشاغلشان، برای ادراک کارکنان از حمایت سازمان اهمیت قابل ملاحظه ای قایل شوند.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.