نقش میانجیگری هشیاری سازمانی در ارتباط بین فرهنگ سازمانی و پایداری سازمانی: پژوهشی آمیخته در نظام آموزش عالی

این پژوهش با هدف مطالعه نقش هشیاری سازمانی به‌عنوان میانجی در ارتباط بین فرهنگ سازمانی و پایداری سازمانی صورت گرفت.

در بخش کیفی، جامعه پژوهش شامل خبرگان هییت علمی دانشکده های مدیریت دانشگاه های دولتی تهران بود و 14 خبره علم مدیریت با استفاده از روش نمونه گیری گلوله برفی به‌عنوان نمونه تعیین شد و با آنها مصاحبه نیمه ساختاریافته صورت گرفت. جامعه بخش کمی پژوهش؛ اعضای هییت علمی گروه های مدیریت دانشکده های مدیریت دانشگاه های دولتی تهران به تعداد 351 عضو بود. از این تعداد 226 عضو هییت علمی با استفاده از نمونه گیری خوشه ای دومرحله ای و سپس نمونه گیری در دسترس به‌عنوان تعیین شد. پژوهش با استفاده از ابزارهای پایداری سازمانی، فرهنگ سازمانی و ابزار محقق ساخته هشیاری سازمانی در سال 1394 اجرا شد. روش تحلیل کیفی، تحلیل متون با کدگذاری باز به‌منظور تدوین شاخص های هشیاری سازمانی بود. روش های تحلیل کمی، تحلیل عاملی اکتشافی، تاییدی، الگویابی معادلات ساختاری بود. معادلات ساختاری شامل یک سازه مکنون مستقل فرهنگ سازمانی و دو سازه مکنون وابسته هشیاری سازمانی و پایداری سازمانی است.

 یافته ها نشان‌دهنده تاثیر معنی‌دار و مستقیم فرهنگ سازمانی بر هشیاری سازمانی (42/0=γ) و بر پایداری سازمانی (65/0=γ) و تاثیر معنی‌دار و مستقیم هشیاری سازمانی بر پایداری سازمانی (24/0=β) است.

 نتایج پزوهش بیانگر تاثیر مستقیم فرهنگ سازمانی با مضامین سبک رهبری، انسجام و تعلق خاطر؛ و الگوی ارتباطی بر هشیاری سازمانی با مفاهیم سرعت عمل و چابکی، انعطاف پذیری، پاسخگویی، یادگیری مشروط و توسعه شناخت، اعتماد و گشاده رویی؛ و بر پایداری سازمانی با مضامین حساسیت داشتن به عملکرد، دغدغه ذهنی در مورد شکست، تعهد به انعطاف پذیری، احترام به تخصص گرایی، عدم تمایل به ساده سازی تفاسیر، نیز تاثیر مستقیم هشیاری سازمانی در شکل گیری پایداری سازمانی است.