رابطه حقوق و اخلاق از منظر آیت الله مهدوی کنی

رابطه بین حقوق و اخلاق از دیرباز محل مناقشه اندیشمندان هر دو عرصه بوده است. صاحب‌نظران این عرصه برخی قایل به جدایی میان این دو و برخی معتقد به اتحاد و یا ارتباط حداکثری بین قواعد حقوقی و دستورات اخلاقی هستند. اما صاحب‌نظری مانند آیت‌الله مهدوی‌کنی به‌دنبال تبیین مطلب به ‌گونه‌ای متفاوت از آنچه انجام شده است. مقاله حاضر درصدد پاسخ به این سوال است که حقوق و اخلاق در نگاه آیت‌الله مهدوی‌کنی چه نوع ارتباطی با یکدیگر دارند؟ ایشان بر پایه حدیث «انما العلم ثلاثه؛ آیه محکمه، او فریضه عادله او سنه قایمه، و ما خلاهن فهو فضل» اعتقادات و راس آن (توحید) را سنگ زیرین دانسته و مابعد آن را از لحاظ رتبی متاخر می‌شمارد. از نظر ایشان، قواعد اخلاقی سایه بر سر فقه و قوانین موضوعه منبعث از آن انداخته و فقه و حقوق موضوعه برخاسته از فقه، رقیقه‌ای از اخلاق و پیش از آن اعتقادات است.