تاثیر مهارت آموزی مبتنی بر واقعیت درمانی بر سرمایه روان شناختی و افسردگی در نوجوانان دختر مبتلا به دیابت نوع یک

دیابت، یک بیماری مزمن و متضمن خطر بالای ناتوانی و مرگ است که علاوه بر عوارض جسمی، برخی مشکلات روانشناختی به ویژه افسردگی و کاهش سرمایه روان شناختی نیز در افراد مبتلا به دیابت شایع است. هدف پژوهش حاضر اثربخشی مهارت آموزی مبتنی بر واقعیت درمانی بر سرمایه روان شناختی و افسردگی در نوجوانان دختر مبتلا به دیابت نوع یک بود.

روش پژوهش نیمه تجربی همراه با پیش آزمون-پس آزمون و پیگیری بود. جامعه آماری این پژوهش را تمامی نوجوانان 14-16 ساله مبتلا به دیابت نوع یک شهر سنندج   در سال 1398 بودند. نمونه آماری 30 نوجوان مبتلا به دیابت نوع یک بود که به روش هدفمند انتخاب و به روش تصادفی (قرعه کشی) در گروه واقعیت درمانی (15 نفر) و کنترل (15 نفر) تقسیم شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس سرمایه روان شناختی لوتانز و مقیاس افسردگی بک- 2 استفاده شد. گروه آزمایش در طی هشت جلسه ی 90 دقیقه ای مهارت آموزی مبتنی بر واقعیت درمانی را دریافت کرد، اما گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس آمیخته در نرم افزار SPSS نسخه 25 تحلیل شدند.

نتایج اثرات درون گروهی نشان داد که مهارت آموزی مبتنی بر واقعیت درمانی موجب افزایش سرمایه روان شناختی (18/268= F)؛ و کاهش افسردگی (23/149= F)؛ نوجوانان دختر مبتلا به دیابت نوع شده است (05/0 > P). نتاج اثرات بین گروهی نشان داد که در گروه مداخله میزان سرمایه روان شناختی در شرکت کننده های گروه آزمایش نسبت به شرکت کننده های گروه کنترل افزایش و افسردگی در شرکت کننده های گروه آزمایش نسبت به شرکت کننده های گروه کنترل کاهش یافته است (05/0 > P).

بر اساس نتایج پژوهش حاضر مهارت آموزی مبتنی بر واقعیت درمانی بر سرمایه روان شناختی و افسردگی موثر بوده، لذا توصیه از این روش به روان شناسان بالینی جهت افزایش سلامت روان شناختی بیماران مبتلا به دیابت نوع یک پیشنهاد می گردد.