تاثیر سیلیکون بر ویژگی های کمی و فیزیولوژیک گاوزبان اروپایی (Borago officinalis L.) تحت رژیم های آبیاری

به منظور بررسی تاثیر رژیم های آبیاری و محلول پاشی سیلیکون بر ویژگی های کمی و فیزیولوژیک گاوزبان، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 93-1392 در پژوهشکده کشاورزی دانشگاه زابل (زهک) اجرا شد. تیمارها شامل رژیم های آبیاری در سه سطح (90، 70 و 50 درصد ظرفیت زراعی مزرعه) به عنوان عامل اصلی و چهار سطح محلول پاشی سیلیکون به فرم سیلیکات سدیم (Na2SiO3) (صفر، 2، 4 و 6 میلی مولار) به عنوان عامل فرعی بودند. نتایج نشان داد بیش ترین میزان پرولین از اثر متقابل رژیم آبیاری 50 درصد ظرفیت زراعی بدون کاربرد سیلیکون به میزان 7847/0 میلی گرم بر وزن تر به دست آمد. براساس نتایج مقایسه میانگین، بیش ترین میزان کلروفیل a (919/15 میلی گرم در گرم برگ)، کلروفیل b (14/7 میلی گرم در گرم برگ)، از اثر متقابل رژیم آبیاری 70 درصد ظرفیت زراعی و کاربرد 2 میلی مولار سیلیکون، هم چنین تعداد گل در بوته، عملکرد خشک کل بوته (520 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد بیولوژیک (1187 کیلوگرم در هکتار)، به ترتیب از اثر متقابل رژیم آبیاری 70 و 50 درصد ظرفیت زراعی و کاربرد 6 میلی مولار سیلیکون به دست آمد. به طورکلی، سیلیکون اثرات رژیم های آبیاری را کاهش و سبب افزایش مقاومت گاوزبان در برابر کم آبی می شود. بنابراین استفاده از تیمار 4 میلی مولار سیلیکون جهت دستیابی به حداکثر عملکرد گل تحت شرایط کم آبی مناسب به نظر می رسد.