بررسی تاثیر قطر، فاصله و زاویه ریزشمع ها در پایداری شیروانی ها تحت اثر تراوش پایدار

در مناطق شهری با توجه به محدودیت فضا، یکی از مهمترین مسایل در پایدارسازی شیروانی ها، انتخاب روشی مناسب برای طراحی شیروانی مورد نظر با رعایت ملاحظات فنی و اجرایی می باشد. این انتخاب مستلزم شناخت اصولی و جامع از روش های پایدارسازی شیروانی ها می باشد. با وجود طراحی و اجرای مناسب شیروانی ها، عوامل طبیعی و مصنوعی گوناگونی در یک دوره زمانی خاص ممکن است پایداری آنها را به شدت تحت تاثیر قرار دهند. در این پژوهش با استفاده از نرم افزار Seep/W و روش اجزاء محدود، با فرض جریان اشباع- غیراشباع و در حالت جریان پایدار، آنالیز تراوش انجام گرفته شده است. همچنین با استفاده از نرم افزار Slope/W پایداری شیب در حالات مختلف اعم از فاصله، قطر و زاویه ریزشمع مورد بررسی قرار گرفته و حساسیت نتایج برای نفوذپذیری و پارامتر مقاومتی خاک نیز بررسی شده است. نوآوری پژوهش حاضر در شکل قطعات به صورت قطاع است که موجب حذف شدن فرضیات متداول در روش تعادل حدی می شود. بنابراین انتظار می رود که روش مذکور در تعیین ضریب اطمینان، خطای کمتری داشته باشد. با توجه به نتایج بدست آمده، ملاحظه گردید تراوش در شیب، قطر و فواصل ریزشمع ها تاثیر فراوانی در پایداری شیروانی داشته و این تاثیر می تواند نسبت به شرایط مختلف متغیر باشد. با افزایش فاصله ریزشمع ها، ضریب اطمینان شیروانی با قطر ریزشمع های متفاوت، به ضریب اطمینان شیروانی بدون ریزشمع نزدیکتر شده و تا حدودی به این ضریب اطمینان همگرا می شوند. همچنین مقدار زاویه ریزشمع تاثیر چندانی در پایداری شیروانی نخواهد داشت.