اثربخشی طرحواره درمانی هیجانی بر خستگی ناشی از سرطان و رفتارهای خود مراقبتی در بیماران مبتلابه سرطان پستان

اگرچه سرطان با فشار روانی و هیجانات منفی همراه است، با این وجود شناسایی و کاربرد درمان های روان شناختی می تواند در پیشگیری و بهبود  فشار روانی و مشکلات  روان شناختی در افراد مبتلا به سرطان اثرگذار باشد. بنابراین پژوهش حاضر باهدف تعیین اثربخشی طرحواره درمانی هیجانی بر خستگی ناشی از سرطان و رفتارهای خودمراقبتی بیماران مبتلابه سرطان پستان انجام گرفت.

طرح پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل  بود  و جامعه آماری آن تمام زنان مبتلا به سرطان پستان مراجعه کننده به مرکز غیردولتی سرطان شناسی شهرستان ارومیه در سال 1399 را شامل شد. 30 زن مبتلابه سرطان پستان (15 نفر گروه آزمایش- 15 نفر گروه کنترل) به روش نمونه گیری در دسترس و بر اساس ملاک های ورود مطالعه (جنسیت مونث، ابتلابه سرطان پستان، حداقل سواد دیپلم، حداقل سن 40 و حداکثر60، قرار داشتن در فاز 1 و 2 بیماری، در حال انجام شیمی درمانی، حداقل 6 ماه از زمان بیماری گذشته باشد) به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. پرسشنامه های خستگی ناشی از سرطان اوکویاما(2000) و رفتارهای خودمراقبتی محقق ساخته برای جمع آوری داده ها استفاده شد. گروه آزمایش 12 جلسه 90 دقیقه ای طرحواره درمانی هیجانی لیهی(2002) را دریافت کردند. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون کوواریانس چندمتغیره انجام شد.

میانگین سن شرکت کنندگان(36/56) با انحراف معیار(09/8) بود. نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیره نشان داد میانگین نمرات خستگی ناشی از سرطان و رفتارهای خودمراقبتی بعد از اجرای طرحواره درمانی هیجانی در مقایسه با گروه کنترل تفاوت معنادار داشت. بدین معنی که طرحواره درمانی هیجانی خستگی ناشی از سرطان  را کاهش و رفتارهای خودمراقبتی افزایش داد.

با توجه به نتایج این پژوهش می توان گفت طرحواره درمانی هیجانی در کاهش خستگی ناشی از سرطان و افزایش رفتارهای خودمراقبتی زنان مبتلابه سرطان پستان اثرگذار است.