شناسایی مولفه ها و ارائه مدل کاهش فرسودگی شغلی کارکنان(مورد مطالعه:سازمان مرکزی دانشگاه آزاد اسلامی)

هدف پژوهش حاضرشناسایی مولفه های فرسودگی شغلی و ارایه مدلی جهت کاهش فرسودگی شغلی کارکنان سازمان مرکزی دانشگاه آزاد اسلامی بود. روش پژوهش برحسب هدف، کاربردی؛ برحسب نوع داده، آمیخته (کیفی-کمی) از نوع اکتشافی متوالی و برحسب زمان گرداوری داده، مقطعی است. جامعه آماری بخش کیفی پژوهش شامل خبرگان، متخصصین و افراد آگاه به امر در زمینه ارایه کاهش فرسودگی شغلی کارکنان بود. برای تعیین نمونه های این پژوهش از روش نمونه گیری غیرتصادفی هدفمند از 20 خبره استفاده شد. جامعه آماری بخش کمی شامل کلیه کارکنان سازمان مرکزی دانشگاه آزاد اسلامی به تعداد 2085 نفر بود. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای و محاسبه حجم نمونه بر اساس جدول مورگان تعداد 325 نفر به عنوان آزمودنی انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه 56 گویه ای می باشد. روایی ابزار کمی از طریق روایی سازه ای به تایید رسید و پایایی آن نیز از طریق محاسبه آلفای کرونباخ 0.89 محاسبه گردید. نتایج حاصل از اجرای پژوهش نشان داد، مهمترین مولفه های فرسودگی شغلی در میان کارکنان تصمیم گیری و کنترل و نظارت، فناوری اطلاعات، نظام مالی و بودجه، نظام پاداش، سیستم تحقیق و توسعه، فضا، تجهیزات و امکانات، ویژگی فردی کارکنان، ویژگی فردی مدیران، فرهنگ سازمانی، امنیت شغلی، حمایت مدیریت، سیاسی، قانونی، دولتی، فرهنگی و اقتصادی می باشد. در مجموع شناسایی مولفه های فرسودگی شغلی و کاهش آن موجب افزایش بهره وری منابع انسانی سازمان مرکزی دانشگاه آزاد اسلامی خواهد شد.