ارائه یک الگوریتم ژنتیک جهت حل مسئله جهت یابی با افق زمانی وابسته به منظور بهینه سازی مسائل حمل ‎و نقل شهری

مسیله جهت‎ یابی گونه ‎ای از مسایل کلاسیک حوزه حمل ‎و نقل قلمداد می‎ شود که هدف آن، یافتن بهترین مسیر جهت بازدید مجموعه ‎ای از ریوس مفروض می ‎باشد، مشروط بر آن‎که طول مسیر از یک افق زمانی مشخص بیشتر نشود. از زمان پیدایش این مسیله، پژوهشگران متعددی با بهره ‎گیری از ساختار خاص آن، اقدام به مدل ‎سازی و حل مسایل متنوعی در حوزه‎ های مختلف از جمله موضوعات و مشکلات حوزه حمل ‎و نقل شهری کرده ‎اند. به دلیل ماهیت NP-Hard مسیله، در این مقاله الگوریتم ژنتیک با درجه تصادفی بسیار بالا برای حل گونه ‎ای جدید از این مسیله با عنوان مسیله جهت‎ یابی با افق زمانی وابسته ارایه شده است. الگوریتم ژنتیک پیشنهادی از دو عملگر ترکیب و تلفیق و دو عملگر جهش استفاده کرده است که در این مقاله جهت نشان دادن همگرایی آن، بهترین جواب‏های موجود در ادبیات برای 40 مثال استاندارد مسیله جهت‏ یابی، ملاک عمل قرار گرفته است؛ بدین صورت که جواب‏های حاصل از حل این مثال ‏ها با استفاده از الگوریتم پیشنهادی با آن‏ها مقایسه شده است و به دلیل عملکرد مطلوب الگوریتم، الگوریتم مذکور برای حل مسیله جهت ‏یابی با افق زمانی وابسته به‎کار گرفته شده است.