واکاوی شاخص های حکمروایی خوب شهری در مناطق شهری (مورد مطالعه: منطقه 16 شهر تهران)

در دهه های اخیر، اصلاح ساختار نظام مدیریتی کشور و تطابق آن با تحولات نوین در عرصه مدیریت شهری و توجه به رویکردهای نوین حکمروایی خوب شهری با توجه به ویژگی های کالبدی، اجتماعی و اقتصادی شهرهای ایران موردتوجه مدیران و برنامه‎ ریزان شهری بوده است. پژوهش حاضر به منظور سنجش و رتبه بندی نواحی شش ‎گانه منطقه 16 تهران از لحاظ حکمروایی خوب شهری با روش تحلیلی- توصیفی و با استفاده از داده های استخراج ‎شده از پرسشنامه های میدانی در جامعه آماری منطقه 16 به‎وسیله نمونه‎ گیری تصادفی، گردآوری شده است. با استفاده از مدل ویکور، به رتبه بندی نواحی و ارزیابی آنها با بهره‎ گیری از شاخص های مشارکت، شفافیت، قانو ن مداری، پاسخگویی، عدالت محوری، مسیولیت پذیری، کارایی- اثربخشی و اجماع محوری پرداخته شد که توسط مدل وزن دهی آنتروپی‏شانون مشخص گردید که شاخص های مشارکت، قانون ‏مداری و مسیولیت‏ پذیری به ‏عنوان مهمترین شاخص های پژوهش ایفای نقش می کنند. نتایج نشان می دهد ناحیه 3 به‏ عنوان بهترین ناحیه و ناحیه 1 به‏عنوان ضعیف ‏ترین ناحیه از لحاظ شاخص های حکمروایی خوب شهری می ‎باشند. به طور کلی تفاوت زیادی بین نواحی مختلف منطقه 16 از نظر شاخص های حکمروایی خوب شهری وجود ندارد و عملکرد کل منطقه 16 در ارایه شاخص های حکمروایی خوب شهری، ضعیف ارزیابی گردید.