مکانیابی مراکز اسکان موقت سیل زدگان مبتنی بر تلفیق روش های تصمیم گیری چندمعیاره و الگوریتم بهینه سازی (مطالعه موردی: مازندران)
انتخاب مکان بهینه و مناسب برای اسکان موقت آسیب دیدگان ناشی از سوانح طبیعی نظیر سیل، از دیرباز مورد توجه برنامه ریزان متولیان مدیریت بحران بوده است. در صورت عدم مکانیابی صحیح این مراکز، ممکن است خسارت های سنگینی به دنبال داشته باشد. هدف از این پژوهش، تعیین مکان های مناسب به منظور استقرار مراکز اسکان موقت پس از وقوع سیل در استان مازندران می باشد. برای تحقق این هدف، ابتدا با استفاده از نظرات کارشناسان و تحقیقات گذشته 9 معیار موثر در مکانیابی اسکان موقت استخراج و نقشه های معیار تهیه و نرمال سازی شده است. برای وزن دهی به این معیارها نیز با استفاده از نظرات کارشناسان و تحقیقات گذشته، از روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) استفاده شده است. در گام بعد، جهت تلفیق معیارها با توجه به وزن های محاسبه شده از روش AHP، از روش ترکیب خطی وزن دار (WLC) استفاده شده است و نقشهی نهایی در چهار کلاس "بسیار مناسب"، "مناسب"، "نامناسب" و "بسیار نامناسب" طبقه بندی شده است. در نهایت در دو کلاس "بسیار مناسب" و "مناسب" حاصل از مرحله قبل، با استفاده از تابع P_Median در الگوریتم ژنتیک، به مکانیابی مراکز اسکان موقت پس از سیلاب با توجه به نقاط جمعیتی پرداخته شده است. الگوریتم به جستجوی 15 مکان از میان نقاط کاندیدا برای اسکان موقت می پردازد که در نتیجه مراکز در مناطق با جمعیت بالا در دو کلاس مطلوب تر نسبت به سایر کلاس ها مکانیابی شده اند.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.