مقایسه اثربخشی عصاره نانوریزپوشانی شده با صمغ های کیتوزان، قدومه شیرازی و کیتوزان-قدومه شیرازی با عصاره آزاد برگ گیاه پونه (Mentha pulegium) بر پایداری اکسایشی روغن سویا در شرایط گرمخانه گذاری 18 روزه

افزودن عصاره گیاه پونه ریزپوشانی شده به روغن سویا می تواند منجر به افزایش پایداری اکسایشی روغن نسبت به عصاره آزاد در طی نگهداری شود.

مقایسه نانوامولسیون های ریزپوشانی شده با پوشش های کیتوزان، قدومه شیرازی و کیتوزان: قدومه شیرازی (1:1) با عصاره آزاد(500 و 1000 پی پی ام) در پایداری اکسایشی روغن سویا طی گرمخانه گذاری 18 روزه، هدف این مطالعه بود.

آزمون های مرتبط با محتوای فنولی، میزان فعالیت آنتی اکسیدانی و پایداری اکسایشی بر روی عصاره ها انجام شد. امولسیون اولیه با پوشش دهی عصاره با روغن سویا و به کمک توییین 80 (5 :33:62) و امولسیون ثانویه با پوشش امولسیون اولیه با صمغ های مذکور(1: 3) تشکیل گردید. اثر آنتی اکسیدانی تیمارها در روغن سویا در دمای 65 درجه سانتیگراد و طی 18 روز گرمخانه گذاری و با سنجش های پایداری اکسایشی بررسی شد.

بالاترین فعالیت آنتی اکسیدانی مربوط به تیمار 10-50 در غلظت 500 پی پی ام عصاره بود (05/0p<). در پایان دوره گرمخانه گذاری، روغن حاوی عصاره نانوریزپوشانی شده با پوشش ترکیبی قدومه شیرازی:کیتوزان نسبت به پوشش های کیتوزان و قدومه شیرازی در غلظت 500 پی پی ام ، پایداری اکسایشی بیشتری(با عدد پراکسید 00/48 میلی اکی والان در کیلوگرم روغن ، اندیس تیوباربیوتیک اسید 61/0 میلی گرم مالون آلدهید در کیلوگرم روغن و دی ان مزدوج 64/43 میلی مول در لیتر) را از خود نشان داد که با آنتی اکسیدان سنتزی TBHQ اختلاف معنی داری نداشت (05/0<p). نانوریزپوشانی عصاره با پوشش ترکیبی، بیشترین رهایش ترکیبات فنولی را طی زمان داشت (از 15/34 به 89/64 میلی گرم بر کیلوگرم).

نانوریزپوشانی عصاره برگ گیاه پونه در پوشش ترکیبی صمغ قدومه شیرازی:کیتوزان به نسبت 1:1 و با غلظت 500 پی پی ام می تواند به عنوان جایگزین مناسبی برای آنتی اکسیدان های سنتزی مورد استفاده واقع شود.