بررسی آزمایشگاهی اثر الیاف ترکیبی شیشه و پلی پروپیلن بر چقرمگی شکست حالت I ،حالت II و حالت ترکیبی II-I بتن حاوی میکروسیلیس و پودر سنگ آهک

چقرمگی شکست یکی از مهمترین خواص بتن است که شرایط گسترش ترک و در نهایت شکست بتن را کنترل میکند؛ بتن، به عنوان پرکاربردترین مصالح در مهندسی عمران بوده که معمولا ارزانترین و رایجترین مصالح موجود را در خود دارد. ازاین رو به سبب بروز ترک و شکستگی میتواند خسارتهای جبرانناپذیری را به بار آورد. به این منظور در سالهای اخیر با ساخت بتنهای الیافی مسلح، تا حدود زیادی ضعفهای مذکور در آن بهبود یافته است. در این مقاله با استفاده از روش آزمون روی دیسک برزیلی دارای ترک مستقیم (BD)پیش بینی روند انتشار ترک و چقرمگی شکست در نمونه های مختلف بتنی بررسی شده است. این نمونه ها شامل بتن معمولی فاقد میکروسیلیس و پودرسنگ آهک و نمونه های با درصدهای حجمی مختلف الیاف شامل نمونه های بتنی دارای 35/0درصد الیاف تکی پلیپروپیلن، نمونه های بتنی دارای 35/0 درصد الیاف تکی شیشه، نمونه های بتنی دارای الیاف ترکیبی پلی پروپیلن و شیشه دارای17/0 درصد پلیپروپیلن و 18/0 درصد شیشه و نمونه های بتنی دارای الیاف ترکیبی پلی پروپیلن و شیشه دارای1/0 درصد پلیپروپیلن و 25/0 درصد شیشه می شود. در همه نمونه های بتن مسلح الیافی، میکروسیلیس جایگزین 10 درصد وزن سیمان و پودرسنگ آهک جایگزین 5 درصد وزن سیمان شده است. فرآیند گسترش ترک از شکافهای از پیش موجود در نمونه ها و همچنین چقرمگی شکست در حالتهای I ،II و حالت ترکیبی II-I محاسبه شد. آزمایش دیسک برزیلی بر روی نمونه های مورد مطالعه در زوایای انحراف ترک 0 ،15 ،83/28 ،45 ،60 ،75 و 90 درجه انجام شده است. پس از مطالعات آزمایشگاهی مشخص گردید که شروع ترکهای بالهای در زوایای کمتر از 60 درجه (60<α<0) از نوک ترک از پیش موجود اتفاق میافتد و با ادامهی بارگذاری مسیر رشد و انتشار ترک به راستای بارگذاری نزدیک میگردد. این در حالی است که برای زوایای 60 درجه و بزرگتر از آن، شروع ترک با فاصله d از نوک ترک آغاز میگردد. این فاصله در نمونه های فاقد الیاف بیشتر از نمونه های حاوی الیاف است. نمونه های دارای الیاف ترکیبی شامل 17/0 درصد الیاف پلی پروپیلن و 18/0 درصد الیاف شیشه و حاوی میکروسیلیس و پودر سنگ آهک بیشترین چقرمگی شکست مود I ،II و ترکیبی II-I را نسبت به سایر نمونه های بتنی دارد.