پهنه بندی سواحل سیستان و بلوچستان براساس حساسیت سنجی محیط زیستی

در این پژوهش به منظور تعیین مناطق حساس محیط زیستی سواحل استان سیستان و بلوچستان، ابتدا فهرست اولیه معیارهای تعیین مناطق حساس ساحلی در دو گروه اکولوژیک و انسانی در دو ناحیه ساحلی و کرانه ای-دریایی شناسایی و سپس پرسشنامه ای تهیه و روایی کیفی و کمی آن تعیین شد. فهرست نهایی معیارها به روش دلفی و تعیین وزن آن ها با روش تحلیل سلسله مراتبی انجام شد. پس از تهیه لایه هر یک از معیارها، روی هم گذاری آن ها براساس تجمیع فصل مشترک معیارهای مورد استفاده در هر یک از زمینه های اکولوژیک و انسانی انجام و پنج طبقه حساسیت برای آن در نظر گرفته شد. سپس براساس یک ماتریس تصمیم گیری و طبقه بندی صورت گرفته برای حساسیت اکولوژیک و انسانی، وضعیت نهایی حساسیت محیط زیست منطقه ساحلی تعیین شد. نتایج پهنه بندی مناطق حساس اکولوژیک نشان داد طبقه حساسیت خیلی زیاد 24/8 درصد از خشکی و 1/9 درصد از مساحت دریا در منطقه ساحلی را به خود اختصاص می دهد. بیشترین سطح طبقه حساسیت انسانی نیز در هر دو منطقه ساحل و دریا در طبقه حساسیت خیلی کم قرار دارد. براساس نتایج حاصل از ماتریس تحلیل وضعیت محیط زیست، بیشترین سطح حساسیت محیط زیستی در طبقه حساسیت ضعیف و پس از آن در طبقه حساسیت شدید قرار دارد. با توجه به اینکه در محدوده مطالعه، تاکنون  اقدامات مراقبتی و ملاحظات توسعه به تفکیک سه حساسیت اکولوژیک، انسانی و محیط زیستی مورد بررسی قرار نگرفته و این مطالعه به عنوان اولین مطالعه ای است که به این موضوع پرداخته است، اقدامات و ملاحظات مربوط به این مناطق برای استفاده در برنامه مدیریت محیط زیست منطقه ساحلی پیشنهاد شد.