اثر میدان های الکترومغناطیسی با شدت های 25/0 و 5/2 میلی تسلا در دو نوع تابش پیوسته و ناپیوسته بر بیان ژن های miR-21 و miR-29 در رده های سلولی سرطان معده

مطالعات بیوالکترومغناطیس و نقش تابش های میدان های الکترومغناطیس با فرکانس بسیار پایین از عوامل محیطی مهم در بروز و درمان سرطان ها می باشد. در این مطالعه تغییرات بیان miR-21 و miR-29 در رده سلولی سرطان معده تحت تاثیر تابش میدان های الکترومغناطیس با شدت های 25/0 و 5/2 میلی تسلا در دو نوع تابش پیوسته و ناپیوسته بررسی شد.

رده سلولی سرطانی معده، تحت تابش میدان الکترومغناطیسی در دو شدت میدان 25/0 و 5/2 میلی تسلا و دو نوع تابش پیوسته و ناپیوسته قرار گرفتند و با یک گروه کنترل که تحت تابش قرار نداشت، مقایسه شدند. پس از استخراج RNA از سلول ها، سنتز cDNA انجام شد و با استفاده از روش Real Time PCR تغییرات بیان دو microRNA بررسی و نتایج انالیز اماری شدند.

بر اساس نتایج میزان بقای سلول ها در تابش میدان های الکترومغناطیسی نسبت به کنترل کاهش معنی داری نشان داد. افزایش میزان بیان miR-21 و miR-29 در هر دو میدان الکترومغناطیسی با افزایش شدت میدان معنی دار بود. همچنین با افزایش بیان miR-21 و miR-29 در هر دو نوع تابش میزان زنده ماندن سلول ها کاهش معناداری نشان داد.

 نتایج مشخص نمود تابش میدان های الکترومغناطیس با فرکانس بسیار پایین در رده سلولی سرطان معده سبب افزایش بیان miR-21 و miR-29 شده که تایید تحقیقات بیشتر می تواند ان را بعنوان بیومارکر مولکولی برای سرطان معده مطرح نماید.