رویکردهای مواجهه با پدیده بازنشستگی و سالمندی؛ از سیاست های دولتی تا ظرفیت های محلی
یکی از مسایل عمده جمعیتی عموما در کشورهای جهان مسیله سالخوردگی جمعیت و پیامدهای ناشی از آن است. در حال حاضر کشور ایران نیز مرحله انتقال ساختار سنی جمعیت از جوانی به سالخوردگی را تجربه می کند. روند تغییرات جمعیت شناختی و افزایش سالمندی در کشور از یک سو و چالش های موجود در نظام بازنشستگی و ارایه خدمات به سالمندان از سوی دیگر، از جمله مسایل مهم در مواجه با این پدیده است. این پژوهش با رویکرد کیفی و با روش تحلیلی به دنبال بررسی رویکردهای مواجهه با چالش های سالمندی و بازنستگی از طریق بررسی تجربه های جهانی است. جمع آوری داده ها و اطلاعات با بهره گیری از روش کتابخانه ای و اسنادی حاصل شده است. بررسی تجربه کشورهای ژاپن، آمریکا، سوید و بریتانیا نشان می دهد در مورد پدیده سالخوردگی جمعیت و پیامدهای دولت ها نمی-توانند به تنهایی و بدون بکارگیری ظرفیت های محلی، با مسایل و مشکلات جامعه مقابله کنند. اگرچه نظام های حمایتی رسمی برای جلوگیری از فقر سالمندان و ارتقای سلامت آنها ضروری است، مجموعه ای از برنامه ها نیز وجود دارد که عمدتا نهادهای محلی مانند مدارس، موسسه های خیریه، شهرداری ها یا کارآفرینان انجام می دهند. ویژگی غالب این اقدامات، به کارگیری خلاقیت، نوآوری و استفاده از ظرفیت های محلی برای کمک به سالمندان و بازنشستگان است.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.