تغییرات شاخص الگوهای غربالگری حرکتی عملکردی دختران مبتلا به سندروم درد کشککی-رانی بعد از 8 هفته ‏تمرینات پیلاتس

سندروم درد کشککی-رانی در قسمت قدامی زانو (اطراف و پشت کشکک) و در فعالیت هایی نظیر نشستن و پیاده روی- های طولانی مدت، بالا و پایین رفتن از پله، اسکات و چمباتمه زدن ظاهر می شود. ورزش درمانی یکی از راهکارهای اساسی در درمان این سندروم می باشد و در این بین، ورزش پیلاتس از جمله روش های تمرینی است که در همه ی حرکات آن عضلات مرکزی تنه  فراخوانی شده و سپس عضلات هدف را به چالش می کشد. شاخص غربالگری حرکتی عملکردی (Functional Movement Screen; FMS) ابزاری برای شناسایی کیفیت الگوهای حرکتی می باشد و استفاده از این آزمون می تواند در پیش بینی و شناخت نقص الگوهای پایه موثر باشد و همچنین بهبود این شاخص می تواند نشان دهنده ی اثر بخشی یک برنامه تمرینی باشد. بنابراین هدف این مطالعه بررسی تاثیر 8 هفته تمرین پیلاتس بر نمرات کلی و انفرادی شاخص FMS در دختران مبتلا به سندروم درد کشککی-رانی بود.

در مطالعه ی نیمه تجربی حاضر نمونه آماری 30 نفر از دانشجویان دختر مبتلا به سندروم درد کشککی- رانی، با میانگین سن 4/9 ± 25/4 سال، قد 4/9 ± 161/8 سانتی متر، وزن 5/2 ± 61/3 کیلوگرم بودند که با روش نمونه گیری تصادفی به دو گروه کنترل و تمرین پیلاتس تقسیم شدند. نمونه ها با داشتن سابقه ی 6 ماه درد در قسمت قدامی زانو و تشخیص و تایید پزشک وارد مطالعه حاضر شدند. تمام آزمودنی ها در مرحله پیش و پس آزمون با ابزار FMS مورد ارزیابی قرار گرفتند. برنامه- ی گروه تمرین شامل 8 هفته، سه جلسه در هفته و هر جلسه به مدت 45-60 دقیقه از تمرینات منتخب پیلاتس همراه با تنفس های بین دنده ای بود. داده ها با نرم افزار SPSS و با روش آماری  من ویتنی (Mann-Whitney) و ویلکاکسون (Wilcoxon) تجزیه و تحلیل و در سطح معنی داری 05/0 تفسیر شدند. 

نتایج مطالعه ی حاضر نشان داد، تمرین پیلاتس نسبت به گروه کنترل باعث عملکرد بهتر و تفاوت معنی داری در شاخص کلی FMS (p=0/001) می شود. در بررسی نتایج آزمون های انفرادی FMS مشخص شد که تمرین پیلاتس در مقایسه با گروه کنترل باعث بهبود شاخص های الگوی گام برداشتن از روی مانع (0/002=p)، بالا آوردن فعال پا (0/015=p)، شنا پایداری تنه (0/001=p) و پایداری چرخشی (0/001=p) می شود. با این وجود، تفاوت معنی داری در آزمون دیپ اسکات (0/249=p)، لانچ (0/555=p) و دامنه حرکتی شانه (0/751=p) بین دو گروه مشاهده نشد.

بر اساس نتایج به دست آمده روش تمرینی پیلاتس باعث بهبود معنی دار شاخص غربالگری حرکتی عملکردی (FMS) و برخی از آزمون های زیر مجموعه آن در دختران مبتلا به سندروم دردکشککی-رانی شده است. بنابراین پیشنهاد می شود مربیان و افراد مبتلا به این سندروم از تمرینات پیلاتس برای بهبود عملکرد حرکتی خود استفاده نمایند.