در موش های مدل اندومتریوز BECLINE-1 و LC3 بررسی میزان بیان ژن متعاقب تمرینات هوازی منظم و مصرف امگا3

اندومتریوز یک بیماری سیستمیک اندوکرین، ایمونولوژیک و گوارشی است. در پاتوژنز بیماری اندومتریوز مسیرهای سلولی مختلفی درگیر هستند. یکی از این مسیرها اتوفاژی می باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی میزان بیان ژن  BECLINE-1 و LC3 در موش های مدل اندومتریوز متعاقب تمرینات هوازی منظم و مصرف امگا3 بود.    

در این مطالعه تجربی، 35 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار پس از ایجاد مدل اندومتریوز به صورت تصادفی به گروه های کنترل-سالم، اندومتریوز، اندومتریوز+تمرین، اندومتریوز+امگا3، اندومتریوز+امگا3+تمرین دسته بندی شدند. مدت زمان تمرین در آب، روزانه 30 دقیقه تا پایان مدت تمرین بود. همزمان موش ها مکمل امگا 3  را به صورت روزانه و به شکل گاواژ با دوز 2 میلی لیتر در کیلوگرم دریافت می کردند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آنالیز واریانس یک طرفه استفاده گردید.   

نتایج نشان داد بیان ژنBECLINE-1 and LC3  در گروه اندومتریوز نسبت به گروه کنترل-سالم افزایش معناداری به لحاظ آماری داشته است. هر سه گروه اندومتریوز+تمرین، اندومتریوز+امگا و اندومتریوز+تمرین+امگا نسبت به گروه اندومتریوز کاهش معناداری به لحاظ آماری داشته اند. گروه اندومتریوز+تمرین+امگا نسبت به گروه های دیگر کاهش بیشتری داشته است.

به طور کلی نتایج تحقیق حاضر بیانگر آن است که افزایش بیان ژن های اتوفاژی که در اندومتریوز ایجاد شده، می تواند با فعالیت ورزشی منظم هوازی مانند شنا و مکمل امگا3 مهار شود. احتمالا اختلال پاتولوژیک ایجاد شده در اتوفاژی با انجام فعالیت ورزشی و مکمل امگا3 از طریق کاهش تنظیمی بیان ژن های LC3 و Beclin-1 در بهبود اندومتریوز کمک کننده خواهد بود.