بررسی تاثیر محلول پاشی جیبرلیک اسید بر قدرت منبع و ذخیره سازی ساقه ارقام گندم
این تحقیق، با هدف شناخت برخی مکانیزم های فیزیولوژیک مرتبط با ذخیره سازی در ارقام مختلف گندم، به صورت آزمایش اسپلیت پلات و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار، در مزرعه آزمایشی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران در شهر کرج، در دو سال زراعی 96-1394 انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل 22 رقم گندم به عنوان عامل اصلی و محلول پاشی جیبرلیک اسید در مرحله پیدایش گره دوم ساقه (GA3) در دو سطح (صفر (شاهد) و 100 میلی گرم در لیتر) به عنوان عامل فرعی بودند. نتایج نشان داد که محلول پاشی جیبرلیک اسید، سبب افزایش معنی دار وزن خشک و وزن مخصوص ساقه، سطح برگ، کلروفیل و همچنین عملکرد دانه در ارقام مختلف گندم در هر دو سال آزمایش شده است که از بین این صفات، وزن خشک ساقه، بیشترین تاثیرپذیری و افزایش را در شرایط محلول پاشی جیبرلیک اسید نشان داد. همچنین همبستگی مثبت و معنی داری بین وزن خشک ساقه با وزن مخصوص ساقه و انتقال مجدد در ارقام مختلف در شرایط محلول پاشی جیبرلیک اسید وجود داشت. ارقام شبرنگ و دز در شرایط محلول پاشی جیبرلیک اسید، بیشترین میزان صفات مرتبط با ذخیره سازی (وزن خشک و وزن مخصوص ساقه) را داشتند که به دلیل انتقال مجدد، بالا عملکرد دانه بالاتری را نیز دارا بودند. به طورکلی در این تحقیق، کاربرد خارجی جیبرلیک اسید سبب تقویت توان ذخیره سازی، قدرت منبع و عملکرد در ارقام مختلف گندم شد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.