بررسی فاصله زمانی از لحظه ورود بیمار تا شروع درمان آنتی ترومبوتیک و مقایسه آن با استاندارد بین المللی در مبتلایان به سکته حاد مغزی

سکته مغزی دومین علت مرگ و میر و عامل اصلی ناتوانی‌های بلند مدت در جهان است. زمان، اهمیت حیاتی در درمان سکته مغزی دارد. لذا این مطالعه با هدف بررسی فاصله زمانی از لحظه ورود بیمار تا شروع درمان آنتی‌ترومبوتیک و مقایسه آن با استاندارد بین المللی در مبتلایان به سکته حاد مغزی مراجعه‌کننده به بیمارستان شهید بهشتی قم در سال 1397-1396 انجام گردید.

این مطالعه مقطعی گذشته‌نگر برروی 136 بیمار بر اساس معیار ورود ابتلا به سکته حاد مغزی انجام شد. داده‎ها شامل اطلاعات دموگرافیک، زمان انجام تریاژ، زمان ویزیت متخصص طب اورژانس، زمان ویزیت متخصص نورولوژی، زمان آزمایشات، زمان انجام سی تی اسکن مغزی، زمان شروع تزریق دارو با استناد به پرونده پزشکی بیماران و با استفاده از چک لیست و با روش نمونه‌گیری در دسترس تا رسیدن به حجم نمونه‌ مورد نظر جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل گردیدند.

از 136 بیمارمورد مطالعه،(53 درصد) 72نفر مرد و بیشتر بیماران (52 درصد) بالای 55 سال بودند. براساس یافته‌های پژوهش، مدت فاصله زمانی بین ورود بیمار به اورژانس تا دریافت آنتی‌ترومبوتیک 104 دقیقه محاسبه شد.ارتباط میانگین مدت زمان انجام تریاژ تا دریافت درمان ویژه معنی‌دار نبوده ولی بین میانگین مدت زمان انجام اولین ویزیت طب اورژانس، میانگین مدت زمان انجام اولین ویزیت نورولوژیست، میانگین مدت زمان انجام سی تی اسکن، میانگین مدت زمان انتقال به بخش استروک تا دریافت درمان ویژه ارتباط معناداری و همبستگی مشاهده شد.

مدت زمان به‌دست آمده در این مطالعه در مقایسه با استاندارد نشان داد که میانگین  DTNدر این مرکز نزدیک به 60دقیقه بیشتر از زمان مطلوب می‌باشد. بنابراین با برطرف نمودن عوامل دخیل می‌توان گام موثری در برطرف نمودن این مشکل برداشت.