ارزیابی عملکرد کمی و کیفی خرفه (.Portulaca oleracea L) تحت تاثیر ورمی کمپوست، کودهای شمیایی و نانو در شرایط اقلیمی مختلف
با توجه به اهمیت خرفه به عنوان یک گیاه مستعد پرورش در مناطق خشک و نیمه خشک این مطالعه با هدف ارزیابی جنبه تولیدی کشت خرفه تحت مدیریت سطوح مختلف ورمیکمپوست ودر شرایط استفاده از کود شمیایی و نانو در دو شهرستان گرگان و زاهدان اجرا شد.
این پژوهش به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار انجام شد. کاربرد کود شمیایی و نانو در شش سطح شامل شاهد یا عدم کاربرد کود، نانوذره نیتروژن، فسفر و پتاسیم (به ترتیب با نسبتهای 3 ، 2 و 2 در هزار) و مصرف کود شیمیایی نیتروژن، فسفر و پتاسیم (به ترتیب 200، 100 و 150 کیلوگرم در هکتار)، به عنوان عامل اول و چهار سطح مختلف ورمی کمپوست شامل شاهد یا عدم مصرف ورمیکمپوست، 5، 10، و 15 تن در هکتار به عنوان عامل دوم بود.
در هر دو منطقه تولید خرفه، تاثیر تمامی تیمارهای کودی و ورمیکومپوست بر روی عملکرد بذر خرفه معنیدار بود با این وجود، میزان عملکرد بذر خرفه در منطقه گرگان نسبت به منطقه زاهدان حدود 96/36 درصد بیشتر بود. بیشترین مقدار عملکرد در هر دو منطقه گرگان و زاهدان از تیمار کاربرد نانو ذره نیتروژن همراه با مصرف 15 تن در هکتار ورمیکمپوست به دست آمد. کمترین شاخص برداشت بذر از تیمار بدون کاربرد کود و مصرف 15 تن ورمیکمپوست به صورت تنها، حاصل شد.
به طور کلی نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که منطقه گرگان برای تولید خرفه مساعدتر از زاهدان بود. بیشترین عملکرد بذر و روغن با کاربرد نانو ذره نیتروژن همراه با مصرف 15 تن در هکتار ورمی کمپوست حاصل شد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.