تاثیر تمرین هوازی و اکتاپامین بربیان ژن های مسیر سرتونرژیک ، آدرنرژیک و دوپامینرژیک مخچه موش های صحرایی تیمار شده با روغن حرارت دیده عمیق

روغن های سرخ شده عمیق (DFO) روشی رایج در تهیه بسیاری از خوراکی ها می باشد. دمای بالا ترکیبات تشکیل دهنده DFO را تغییر می دهد که برای سلول های مختلف به ویژه سلول های عصبی مضر است. هدف از این مطالعه تعیین تاثیر تمرین هوازی و اکتاپامین بر بیان ژن های دوپامین، سروتونین، نوراپی نفرین، a5-HT ، پروتیین دوپامین، تعداد سلول های پورکینژ و درصد سلول های آپوپتوتیک در بافت مخچه موش های صحرایی دریافت کننده DFO بود.

30 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با میانگین سنی20 هفته و وزن 350-300 گرم بطور تصادفی به 5 گروه کنترل سالم، کنترل دریافت (DFO)، (DFO)- اکتاپامین، (DFO)- تمرین هوازی، (DFO)- اکتاپامین- تمرین هوازی تقسیم شدند. درآغاز هفته اول موش های صحرایی با  DFO تغذیه شدند. اکتاپامین به مدت 4 هفته و 5 روز در هفته به صورت درون صفاقی به موش های صحرایی تزریق شد. تمرین هوازی دویدن به مدت 4 هفته، پنج روز در هفته و 20 دقیقه در روز با سرعت 26 متر در دقیقه بر روی گروه های تمرین انجام شد. پس از 4 هفته آنالیزهای شیمیایی با Real Time PCR برای اندازه گیری بیان ژن و وسترن بلات برای اندازه گیری بیان پروتیین، روی نمونه های فیکس شده مخچه انجام شدند.

نتایج نشان دادند که دریافت DFO به طور معنی داری بیان ژن های دوپامین، سروتونین، نوراپی نفرین، a5-HT، پروتیین دوپامین و تعداد سلول های پورکینژ مخچه را کاهش و درصد سلول های آپوپتوتیک را افزایش داد. دریافت اکتاپامین و تمرین هریک به تنهایی منجر به افزایش بیان ژن های دوپامین،سروتونین،نوراپی نفرین،a5-HT ،پروتیین دوپامین و تعداد سلول های پورکینژ و کاهش درصد سلول های آپوپتوتیک شدند. تعامل تمرین و اکتاپامین تاثیر هم افزایی معنی داری بر افزایش بیان ژن های دوپامین،سروتونین،نوراپی نفرین، a5-HT،پروتیین دوپامین و تعداد سلول های پورکینژ نداشت اما درصد سلول های آپوپتوتیک را به طور معنی داری کاهش داد.

تغذیه با غذای پرچرب موجب اختلال در مسیرهای دوپامینرژیک و سرتونرژیک می شود. تمرین هوازی و اکتاپامین می توانند اثر محافظتی دربرابر اثرات سمی DFO بر بافت مخچه داشته باشند.