تاثیر چهار هفته تمرین مقاومتی و عصاره گرده خرما بر بیان ژن برخی پروتئین های اتصالات محکم سد نخاعی- خونی موش های صحرایی نر

تغییر در بیان پروتیین های سد نخاعی- خونی نقش مهمی در جابجایی و توسعه پاسخ های التهابی- عصبی دارد. در این مطالعه اثر چهار هفته تمرین مقاومتی و عصاره گرده خرما را بر میزان بیان پروتیین های کلودین- 5 و کانکسین- 43 موش های نر صحرایی بررسی گردید.

30 سر رت نر ویستار بصورت تصادفی در 6 گروه: کنترل؛ تمرین مقاومتی؛ عصاره DPP؛ تستوسترون؛ عصاره DPP +تمرین مقاومتی؛ تستوسترون+ تمرین مقاومتی تقسیم شدند. مقدار 100mg/kg عصاره گرده خرما به صورت گاواژ در مدت 4 هفته به موش ها خورانده شد. همچنین از تستوسترون با دوز 100 میلی گرم بر میلی لیتر به صورت زیرجلدی در گروه هدف استفاده شد. تمرین مقاومتی شامل یک دوره تمرین فزاینده چهار هفته ای روی یک نردبان 50 پله ای بصورت 8 تا 12 تکرار در جلسه بود. داده ها با استفاده از آزمون آماری در نرم افزار SPSS نسخه 23 در سطح معناداری 0/05  تحلیل شد.

رنگ آمیزی بافت نشان دهنده افزایش میزان لیپولیز، کاهش تعداد و اندازه سلول های التهابی در بافت عصبی گروه های تمرین مقاومتی، عصاره گرده خرما و تستوسترون بود. چهار هفته تمرین مقاومتی سبب افزایش معنادار بیان ژن کلودین-5(P=0.004) و کانکسین- 43 (P=0/005) شد. چهار هفته دریافت عصاره DPP نیز اثر افزایشی معنادار بر بیان این ژن ها داشت(P=0/005 و P=0/001) . بیشترین افزایش معنادار کلودین-5 و کانکسین- 43 مربوط به گروه های تمرین مقاومتی/ عصاره DPP و تمرین/ تستوسترون بود.(P<0/05)

ظاهرا انجام چهار هفته تمرین مقاومتی و دریافت جداگانه ت ستو سترون راهکار منا سبی برای افزایش بیان پروتیین های سد نخاعی- خونی است، اما مصرف مجزای عصاره DPP اثرات بهتری به همراه دارد. ترکیب این مداخلات اثرات مضاعفی در ارتقای سطوح این پروتیین ها و حفظ یکپارچگی سد دارد.