تخمین میزان بارش با استفاده از تولیدات ماهواره‏محور PERSIANN-CDR و CMC (مطالعه موردی: بالادست سد زاینده‏ رود)

میزان بارش و اندازه‏گیری آن توسط ایستگاه ‏های باران‏ سنجی و برف ‏سنجی از مهم ترین داده‏ها در مدیریت منابع آب است. با این وجود، اندازه‏گیری این داده‏ها با محدودیت‏هایی از هر دو منظر زمانی و مکانی همراه است. با توسعه داده‏ های ماهواره ‏محور مختلف تخمین بارش SRE (Satellite based Rainfall Estimates)، امکان بررسی، ارزیابی و مقایسه بین داده‏های تخمین بارش ماهواره‏ محور و مقادیر ثبت شده در ایستگاه‏ های زمینی در نقاط مختلف از جمله ایران و با در نظر گرفتن شرایط مختلف اقلیمی کشور فراهم می شود. در این تحقیق، با انتخاب بالادست سد زاینده رود به عنوان محدوده مطالعاتی، از دو دسته داده تخمین بارش ماهواره‏ محور PERSIANN-CDR(PERSIANN-Climate Data Record) و Canadian Meteorological Centre (CMC) Daily Snow Depth Analysis Data به ترتیب برای بررسی دو متغیر بارندگی و آب معادل برف طی سال‏های 1999 تا 2019 استفاده می شود. هدف اصلی تحقیق حاضر، بررسی عملکرد این دو دسته داده ماهواره‏محور با استفاده از داده‏های ایستگاه‏ های زمینی (در مجموع، 16 ایستگاه باران سنجی و 14 ایستگاه برف سنجی) در ناحیه بالادست سد زاینده‏رود در مقیاس زمانی ماهانه در بازه زمانی 1378 تا 1398 (1999 تا 2019) است. به این منظور، از شاخص‏های ارزیابی ضریب همبستگی، جذر متوسط مربعات خطا و خطای نسبی استفاده می شود. علاوه بر آن، با استفاده از آماره‏ های دسته ‏بندی عملکرد داده ‏های ماهواره‏ محور در تشخیص بارش بررسی می شود. بر اساس نتایج به دست آمده، ضریب همبستگی 48/0 و خطای نسبی 55/54 درصد نشان دهنده آن است که در مقیاس کلی، با استفاده از داده‏های تخمین بارندگی ماهواره ‏محور PERSIANN-CDR مقدار بارندگی بالادست سد زاینده ‏رود به صورت تخمین رو به بالا برآورد می شود. همچنین، نتایج ارزیابی داده ‏های تخمین آب معادل برف CMC نشاندهنده آن است که نتایج بهترین برآورد آب معادل برف توسط این داده‏ها با خطای 22/4 درصد و بیشترین همبستگی (CC) برابر با 34/0 است.