مطالعه ضریب پخشی پیچک های میان مقیاس در خلیج فارس

پیچک های میان مقیاس نه تنها به جهت دینامیکی اهمیت دارند، بلکه از نظر اقلیم شناسی، برهمکنش هوا-دریا و محیط زیست نیز از اهمیت ویژه ای برخوردارند. از آنجاکه خلیج فارس به دلیل وجود میدان های نفتی در معرض آلودگی های نفتی می باشد، تجزیه و تحلیل نقش عواملی مانند پیچک های میان مقیاس در انتشار آلودگی در خلیج فارس بسیار مهم است.

در این تحقیق از داده های ارتفاع سطح دریا مربوط به سری داده های آنالیز شده مرجعAviso  (سال های 2010 تا 2014) استفاده شد و پیچک های میان مقیاس براساس روشی مبتنی بر ارتفاع سطح دریا مورد شناسایی و ردیابی قرار گرفتند و نقشه های مربوطه رسم شد. این روش موثرتر از دیگر روش های رایج ردیابی پیچک ها می باشد.

با مطالعه  محل شکل گیری پیچک ها، ضریب پخش پیچکی نیز محاسبه گردید و نتایج حاصل از مقادیر محاسبه شده نشان داد که پیچک های ایجاد شده در فصل بهار دارای پهنه ای بزرگ و سرعت بالا می باشند اما پیچک های متولد شده در فصل زمستان دارای پهنه ای کوچک و سرعتی کم هستند.

پیچک های واقع در شمال و جنوب خلیج فارس به ترتیب به سمت غرب و شرق خلیج فارس حرکت کرده و این مهم منطبق بر نتایج دیگر پژوهش ها است. محدوده بیشترین فعالیت پیچک ها در بخش های ورودی خلیج فارس از سمت تنگه هرمز و متمایل به سواحل ایران و همچنین شمال غربی خلیج فارس می باشد و در فصل های تابستان و زمستان بیشترین تعداد پیچک و فصل های بهار و پاییز کمترین تعداد پیچک حضور دارند.