مقایسه اثر شدت های مختلف تمرین هوازی بر بیان فاکتورهای رونویسی E2F1 و E2F4 در بافت کبد موش های صحرایی نژاد ویستار

هدف این تحقیق بررسی تاثیر سه شیوه ی تمرینات MIT، HIT، HIIT بر بیان ژن های بیان ژن های  E2F1و E2F4 در بافت کبد رت های نر نژاد ویستار بود.       

بدین منظور 32 سر رت نر نژاد ویستار با میانگین سنی 8 هفته و وزن 33 ± 237 گرم به صورت تصادفی به چهار گروه کنترل (CO)، تمرین با شدت متوسط (MIT)، تمرین پرشدت (HIT)، تمرین تناوبی پرشدت (HIIT) تقسیم شدند و مقادیر بیان ژن های E2F1 و E2F4 در آن ها مورد بررسی قرار گرفت.

نتایج نشان داد که تفاوت معنی داری در بیان ژن E2F1 در بافت کبد رت های نر ویستار میان گروه HIT نسبت به گروه کنترل تفاوت معنی داری وجود دارد. ضمنا اختلاف معنی داری میان گروه های MIT و کنترل مشاهده شد (003/0 =P). مقایسه بین گروهی با آزمون تعقیبی نشان داد که اختلاف معنی‎داری میان گروه های HIT و گروه های MIT، HIIT و کنترل وجود ندارد (به ترتیب 977/0 =P، 917/0 =P، 093/0 =P). بررسی آزمون تعقیبی در گروه های تمرینی نشان داد که اختلاف معنی داری در بیان ژن E2F4 میان گروه هایMIT و گروه های HIT، HIIT و کنترل وجود ندارد (به ترتیب 977/0 =P، 721/0 =P، 202/0 =P). از سویی دیگر تفاوت معنی داری بین گروه HIIT نسبت به گروه کنترل مشاهده شد (به ترتیب 022/0P=).

به طور کلی نتایج نشان داد که بین 3 شیوه MIT،HIT وHIIT بر بیان ژن E2F1 و E2F4 در بافت کبد رت های نر نژاد ویستار تفاوت معناداری وجود ندارد. ولیکن بین گروه های تمرینی با کنترل تفوات معنی داری وجود دارد