ارائه راهکارهای درمانی مبتنی بر سازوکارهای روانی- فردی موثر بر توانمندی روان شناختی و خلاقیت فردی
توانمندی روان شناختی و خلاقیت فردی از جمله عوامل مهم در بهبود عملکرد شغلی محسوب می شود و راهکارهای بهبود و ارتقاء آن بسیار حایز اهمیت و شایان توجه است و لذا هدف از پژوهش حاضر ارایه راهکارهای درمانی مبتنی بر سازوکارهای روانی- فردی موثر بر توانمندی روان شناختی و خلاقیت فردی بود.
این تحقیق به لحاظ هدف، کاربردی و از نظر رویکرد آمیخته(کیفی- کمی) می باشد. در بخش کیفی از روش پدیدارشناسی و در بخش کمی، توصیفی از نوع همبستگی (معادلات ساختاری) است. جامعه ی آماری در بخش کیفی شامل نخبگان حوزه روان شناسی سازمانی و مدیران منتخب ادارات ورزش و جوانان می باشد(نمونه گیری هدفمند) که مصاحبه تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافت (10 نفر). جامعه آماری در بخش کمی شامل کلیه کارکنان وزارت ورزش و جوانان البته به جز کارکنان خدماتی در سال 1399است. جامعه آماری برابر با 890 نفر و تعداد نمونه برابر 500 نفر که از این تعداد 485 پرسشنامه به صورت صحیح عودت داده شد. در این پژوهش از پرسشنامه راهکارهای درمانی مبتنی بر سازوکارهای روانی- فردی، محقق ساخته و برگرفته از مبانی نظری و مصاحبه با خبرگان، پرسشنامه توانمندسازی روان شناختی اسپریتزر (1995) و پرسشنامه خلاقیت رندسیپ (1979) استفاده شد.
مقدارتی هر دو رابطه موجود در مدل پژوهش بیشتر از 58/2 می باشند بنابراین در سطح 99/0، راهکارهای درمانی مبتنی بر سازوکارهای روانی- فردی بر خلاقیت فردی و توانمندسازی روان شناختی تاثیرگذار است.
پیشنهاد می گردد از راهکارهای درمانی مبتنی بر سازوکارهای روانی- فردی به منظور توانمندسازی و خلاقیت فردی کارکنان ادارات ورزش و جوانان استفاده نمایند.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.