بررسی ارتباط حمایت اجتماعی، وضعیت شناختی و افسردگی با فعالیت های روزمره زندگی سالمندان شهر امیرکلا

 سرعت زیاد رشد جمعیت سالمندان موجب بروز مشکلات بیشتری نظیر کاهش استقلال می شود. با توجه به اهمیت انجام مستقل فعالیت های روزمره زندگی در سالمندان، این مطالعه با هدف تعیین ارتباط بین حمایت اجتماعی، وضعیت شناختی و علایم افسردگی با فعالیت های روزمره زندگی در سالمندان شهر امیرکلا انجام شد.

 این مطالعه آزمایش-کنترلی همسان شده، قسمتی از فاز اول طرح کوهورت سالمندان شهر امیرکلا است که بر روی کلیه افراد 60 سال و بالاتر شهر امیرکلا انجام شد. برای گردآوری داده ها از پرسش نامه های مختلف شامل مشخصات جمعیت شناختی، ارزیابی مختصر ذهنی، شاخص حمایت اجتماعی دوک، افسردگی سالمندان، فعالیت های روزانه زندگی و فعالیت های ابزاری روزانه زندگی استفاده شد. تجزیه و تحلیل آماری متغیرها با استفاده از آزمون های آماری توصیفی (فراوانی، میانگین و انحراف معیار) و تحلیلی (تی مستقل، رگرسیون لجستیک شرطی) با کمک نسخه 21 نرم افزار SPSS انجام شد.

در این مطالعه، میانگین وضعیت شناختی در سالمندان بدون ناتوانی در انجام فعالیت های روزمره زندگی به طور معنا داری بیشتر از سالمندان با ناتوانی در انجام فعالیت های روزمره زندگی بود (0/001=P). همچنین در سالمندان با ناتوانی در انجام فعالیت های روزمره زندگی، میانگین نمره افسردگی و وجود بیماری به طور معنا داری بیشتر و میانگین حمایت اجتماعی و توانایی برای انجام فعالیت های ابزاری روزانه زندگی به طور معنا داری کمتر بود (0/001=P). یافته های آنالیز رگرسیون لجستیک شرطی تعدیل شده نشان داد در سالمندان دارای اختلال شناختی، بیماری های مزمن و نابرخوردار از حمایت اجتماعی، شانس ناتوان شدن در انجام فعالیت های روزمره زندگی بیشتر است (05/P<0).

 وجود اختلال شناختی و ابتلا به بیماری های مزمن هم زمان در سالمندان، بیشترین نقش را در ایجاد ناتوانی در انجام فعالیت های روزمره زندگی دارد. این در حالی است که افزایش حمایت اجتماعی در افزایش توانایی انجام فعالیت های روزمره زندگی سالمندان موثر بوده است. بنابراین غربالگری سالانه سالمندان از نظر وضعیت سلامت و ابتلا به بیماری های مزمن، وجود وضعیت شناختی و بهبود و گسترش شبکه حمایت اجتماعی سالمندان می تواند نقش موثری در پیشگیری از ناتوانی در انجام فعالیت های روزمره زندگی داشته باشد.