اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر همجوشی شناختی و شایستگی اجتماعی نوجوانان قلدر در مدارس شبانه روزی

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد در همجوشی شناختی و شایستگی اجتماعی نوجوانان قلدر در مدارس شبانه‏‏روزی است. پژوهش حاضر از نوع پژوهش کاربردی و ازنظر روش تحقیق به سبب جایگزینی تصادفی در گروه آزمایش و گروه کنترل آزمایشی است. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش‏‏آموزان دو مدرسه شبانه ‏‏روزی سال تحصیلی 98-99 در شهرستان نیشابور است که ویژگی قلدری دارند. نمونه این پژوهش عبارت است از 30 دانش‏‏آموز دو مدرسه شبانه‏‏روزی متوسطه اول شهرستان نیشابور که با روش تصادفی بدون جایگزینی انتخاب شدند. این دانش‏آموزان در گروه 15 نفری آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ارزیابی با پرسش نامه‏‏های همجوشی شناختی گیلاندرز (2010)، شایستگی اجتماعی پرندین (1385) و مقیاس قلدری ایلینویز (2001) انجام شد. طبق یافته‏‏های این پژوهش، سطح معناداری متناظر با هر سه متغیر در شاخص گروه کمتر از 0/017 است. بنابراین با اطلاعات جمع‏‏آوری‏‏شده و با توجه ‏به رد فرض صفر فرضیه اصلی پژوهش مبنی بر اینکه «آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد در شایستگی اجتماعی و همجوشی شناختی نوجوانان قلدر تاثیر مثبت دارد» با اطمینان 0/95 تایید می‏‏شود‏‏. آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد در کاهش همجوشی شناختی و بهبود شایستگی اجتماعی نوجوانان قلدر موثر بوده است. پیشنهاد می‏‏شود این پژوهش روی سایر اختلالات و همچنین در سایر شهرستان‏‏ها صورت گیرد تا هم دارای قدرت تعمیم‏‏پذیری بالاتری شود و هم تفاوت‏‏ های فرهنگی در این‏‏گونه پژوهش‏‏ها شناسایی شود.