مدل پایداری شرکتی مبتنی بر تحول دیجیتال، نوسازی استراتژیک و خلق ارزش

امروزه پیدایش مفهوم تحول دیجیتال به معنای ایجاد تغییرات اساسی در رویکردهای تولید و ارایه محصول و خدمت می باشد که بقا و پایداری کسب وکارها را تحت تاثیر قرار داده است؛ از سوی دیگر به دلیل نقش مهمی که شرکت ها در مسیولیت پذیری نسبت به جامعه دارند، پایداری شرکتی بسیار مورد توجه محققان قرار گرفته است. هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی رابطه تحول دیجیتال و پایداری شرکت های حوزه فناوری اطلاعات با تبیین نقش نوسازی استراتژیک و خلق ارزش می باشد. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از لحاظ ماهیت توصیفی-همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شرکت های دانش بنیان تولیدی نوع دو حوزه فناوری اطلاعات است و نمونه آماری نیز شامل 247 شرکت می باشد که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده اند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه می باشد که پایایی آن با میزان آلفای کرونباخ 766/0 تایید شده است. همچنین به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش کمی، مدل یابی معادلات ساختاری در قالب نرم افزار Smart PLS استفاده شده است. نتایج بدست آمده از پژوهش حاضر بیانگر تاثیر تحول دیجیتال در سطح اطمینان 95 درصد بر پایداری شرکت های حوزه فناوری اطلاعات می باشد، همچنین نقش میانجی گری نوسازی استراتژیک و خلق ارزش  نیز در سطح اطمینان 95 درصد در رابطه بین تحول دیجیتال و پایداری شرکتی تایید گردید. نوسازی استراتژیک نیز بر خلق ارزش تاثیر مثبت و معنادار دارد.